Z jeziora Seksty wpłynęliśmy do kanału Jeglińskiego prowadzącego na jezioro Roś. Po przeprawieniu się przez śluzę Karwik
i parokilimetrowym "pyrkaniu" na silniku mieliśmy przed sobą sporej wielkości jezioro o brzegach porośniętych trzcinami i lasem.
Wieczór już się zbliżał, trzeba więc było znaleźć dogodne miejsce na nocleg, ale póki wiało, póty płynęliśmy przed siebie. Zacumowaliśmy dopiero w zatoce Rudzkiej, w uroczym zakątku, gdzie las pachniał poziomkami.
Rankiem następnego dnia wzięliśmy kurs na Pisz.
Stanęliśmy u wylotu Pisy i stamtąd pomaszerowaliśmy jej brzegiem do centrum miasta. Po drodze natknęliśmy się na kadłub żaglowca będącego niegdyś ozdobą Mazur.
Pierwszy pomnik, na jaki natknęliśmy się w mieście, upamiętniał Melchiora Wańkowicza i jego kajakową wyprawę z 1935 roku. Składa się on z dwóch części umiejscowionych po obu stronach rzeki.
Pod Piskim Domem Kultury ujrzeliśmy pomnik kolejnego literata, poety związanego z tym regionem, Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego.
Skierowaliśmy się na piski rynek, gdzie znaleźliśmy Kamienną Babę - posąg znaleziony we wsi Wejsuny pochodzący prawdopodobnie z czasów pruskich.
Upał tego dnia dawał się wszystkim we znaki,
dlatego zerknęliśmy tylko na zabytkowy kościół św.Jana Chrzciciela
i już zamierzaliśmy wracać do przystani, gdy na maleńkim skwerku przy skrzyżowaniu uwagę naszą przykłuł kamień z tablicą pamiątkową. Sąsiadującą ławeczkę zajmował "miejscowy koloryt". W chwili, gdy robiłam pomniczkowi zdjęcie usłyszałam: "To najpiękniejszy pomnik w Piszu". Bez wahania przyznałam rację.
PS. O bohaterze, który "bratał Kurpiów i Mazurów", można przeczytać tutaj.
Inne tematy w dziale Rozmaitości
