Ja wrosłem, proszę was, w Odessę
Tu robię różne interesa
I wszystkich naokoło jak swą kieszeń znam
Choć mam dziurawe buty
I frak na pół rozpruty
Na rękach, jak należy, rękawiczki mam
Dla wszystkich taka sama
Moja Odessa-mama
Przytuli i pozwoli jako tako żyć
Bo zawsze jest jednaka dla króla i żebraka
Choć królem naturalnie znacznie lepiej być!
Choć teraz jestem bardzo biedny
I mam poziom życia bardzo względny
Lecz wierzę, że za kilka dni mnie spotka fart
Nabiore dużo szmalu i zjawię się na balu
Niech każdy tu zrozumie ile jestem wart
Niech kwitną zawsze nam akacje
Niech głupcy będą mieli racje
Że trzeba wierzyć w szczęście i nadzieje mieć
Odessa moja miła, ty we mnie będziesz żyła
Dopóki serce moje będzie czegoś chcieć
Opera odesska. Drugi po La Scali, największy budynek operowy w Europie
Ostatnio i ja podejmuję próby wrastania w Odessę.
Czy dla mnie będzie taka sama ?
Czy przytuli ?
Czy pozwoli jako tako żyć ?
Czy napoi ?
To na pewno. Tego już dokonała
Odessa moja mama.
Odesskie popołudnia
Swojska i bliska.
Nie jest źle, mowę odbiera
I myśli do pisania zebrać nie można
Ale ja proszę was się pozbieram
I będzie jak dawniej
Może gdzieś po 8 Marca dopiero
do pisania się zabiorę.
Powiadają w Odessie, że mieszka
tu 150 nacji, a 151 nacją
są Odessity - rdzenni mieszkańcy
Odessy. Nie uważają się za Rosjan,
ani za Ukraińców. Po prostu Odessity.
Synagoga Brodzka
Coś w tym jest, bo w księgarniach
są do kupienia słowniki rosyjsko - odesskie.
Na razie studiuję dialekt odesski
i odesską kuchnię...
takie tam proste wiejskie jedzenie.
Zwykłe bliny z kawiorem i kwaśną śmietaną.
Filharmonia odesska i najpiękniejszy sufit Odessy. Wykonany z cedru libańskiego, bez użycia gwoździ
Każdy kraj ma swojego Hołdysa
Pałac gubernatora Woroncowa
Pomnik księcia Richelieu. Gubernatora Odessy
Potiomkinowskie schody
Port Odessa
Delfinarium
