Odessa - moja mama

Ja wrosłem, proszę was, w Odessę

Tu robię różne interesa 

I wszystkich naokoło jak swą kieszeń znam 

Choć mam dziurawe buty  

I frak na pół rozpruty 

Na rękach, jak należy, rękawiczki mam 

Dla wszystkich taka sama  

Moja Odessa-mama 

Przytuli i pozwoli jako tako żyć 

Bo zawsze jest jednaka dla króla i żebraka 

Choć królem naturalnie znacznie lepiej być! 

Choć teraz jestem bardzo biedny 

I mam poziom życia bardzo względny 

Lecz wierzę, że za kilka dni mnie spotka fart 

Nabiore dużo szmalu i zjawię się na balu 

Niech każdy tu zrozumie ile jestem wart 

Niech kwitną zawsze nam akacje 

Niech głupcy będą mieli racje 

Że trzeba wierzyć w szczęście i nadzieje mieć 

Odessa moja miła, ty we mnie będziesz żyła 

Dopóki serce moje będzie czegoś chcieć 

Opera odesska. Drugi po La Scali, największy budynek operowy w Europie

Ostatnio i ja podejmuję próby wrastania w Odessę.  

Czy dla mnie będzie taka sama ?  

Czy przytuli ?  

Czy pozwoli jako tako żyć ?  

Czy napoi ?  

To na pewno. Tego już dokonała  

Odessa moja mama.  

Odesskie popołudnia 

 Swojska i bliska. 

Nie jest źle, mowę odbiera  

I myśli do pisania zebrać nie można 

Ale ja proszę was się pozbieram  

I będzie jak dawniej  

Może gdzieś po 8 Marca dopiero 

do pisania się zabiorę.  

Powiadają w Odessie, że mieszka  

tu 150 nacji, a 151 nacją  

są Odessity - rdzenni mieszkańcy  

Odessy. Nie uważają się za Rosjan,  

ani za Ukraińców. Po prostu Odessity.  

Synagoga Brodzka 

Coś w tym jest, bo w księgarniach  

są do kupienia słowniki rosyjsko - odesskie.  

Na razie studiuję dialekt odesski  

i odesską kuchnię...  

takie tam proste wiejskie jedzenie.  

Zwykłe bliny z kawiorem i kwaśną śmietaną.

Filharmonia odesska i najpiękniejszy sufit Odessy. Wykonany z cedru libańskiego, bez użycia gwoździ

Każdy kraj ma swojego Hołdysa 

Pałac gubernatora Woroncowa

Pomnik księcia Richelieu. Gubernatora Odessy

Potiomkinowskie schody 

Port Odessa

Delfinarium