Nothing New in the West. Pisać nie ma o czym. Churchilla czasowo aresztowano i przebywa w ogromnym pudle w obawie przed sobotnią manifestacją. Aktywiści z Black Lives Matter w obronie ogólnoludzkich wartości skatowali wczoraj na Hackney policjanta, prawdopodobnie rasistę. Być może czuli się reprezentantami ruchu, bowiem zrealizowali transmisję z pola walki, więc już przeszli do historii, jednocześnie ułatwiając zadanie sądowi.
Twórca skautingu miał więcej szczęścia od odkrywcy Ameryki. Jeden padł, drugi na razie został. Pomnik Baden - Powella miał zniknąć z miasteczka Poole, w obawie przed dewastacją. Tak zdecydowała rada miasta, wystraszona informacją, że pomnik znajduje się na liście 71 obiektów do usunięcia.
A mówią, że nikt tym nie kręci i wszystko jest spontaniczne z gniewu wyrosłe. Na szczęście mieszkańcy miasteczka Poole nastraszyli jeszcze bardziej radę miejską i pomnik dostał 24 h ochronę zorganizowaną przez skautów z całej Anglii i Walii. Przyszło mi na myśl coś diabelskiego : gdyby stojący obok Churchilla pomnik Mahatmy Gandhiego ktoś chciał obalić ? A powód by się znalazł, sypianie z 12 - letnimi dziewczynkami, może i kulturowo bliskie wielkiemu Mahatmie, alu już nam nie za koniecznie. Co by się wówczas działo ? Widzicie sami, że pisać nie ma o czym skoro wieje nudą, a brytyjska gospodarka zanurkowała 20%. Nic tylko notka kulinarna, ale ja tego nie chciałem. Zmusiły mnie okoliczności.
Cumy oddane, oddalmy się od Francji i kontynentu. Mnie uciekł wyjazd na Islandię, na Cypr do Polski i najprawdopodobniej nie polecę do Berlina 1 lipca. Kiedy Europa się otwiera Borys wprowadził 14 - dniową kwarantannę dla wracjących z kontynentu. Jestem totalnie uziemiony, a wszystkie specyjały francuskie, przywiezione ostatnim razem, wraz z wyprowadzeniem z lodówki foie gras, uległy zjedzeniu. Koniec.
Owsianka, black pudding ( przepraszam za słowo ) white pudding ( również przepraszam żeby się nikt we mnie nie dopatrzył białego suprematysty ) Oczywiście Kidney Pie, ulubiony Haggis, obecnie niedostępny. Wybór jak widać niespecjalny. Żal mi utraconej kuchni francuskiej. Wiem, że mogę być za ten przepis zaatakowany, bo wiem jak odnoszą się wolnościowcy do francuskich gęsich i kaczych wątróbek. Ale trudno, nic na to nie poradzę, że muszę jeść 3 - 4 razy dziennie.
Przepis jest jedną wielką improwizacją, więc proszę nie traktować wszystkiego zbyt serio i z punktu widzenia kulianarnej ortodoksji. We francuskim przepisie jest koniak, nie miałem, dałem whisky. Składniki jak niżej.
- babeczka kaczego foie gras
- 1400 g podgardla
- 350 g schabu
- 250 g watrobki wieprzowej
- 4 szalotki
- 2,5 łyżeczki soli
- 2,5 łyżeczki pieprzu swieżo mielonego
- 40 ml whisky ( wiem, że szkoda )
- krepina ( obecnie niedostępna z uwagi na przepisy unijne ) choć w sklepach francuskich wszystkie delikatesowe pasztety pokryte są krepiną.
Wszystkie składniki przepuszczamy przez maszynkę, sitko grube. Przyprawiamy.
Foie gras kroimy w kostkę. Dodajemy do zmielonych składników. Wkładamy do keksówki. I uwaga ! Rzecz najważniejsza. Pieczemy w łaźni wodnej :
230 stopni przez pierwsze 10 minut, a następnie 190 stopni 50 - 60 minut.
Jeść po 2 - 3 dniach, po przegryzieniu się smaków. Bardzo niezdrowy tluszczyk wytopi się i stworzy na pasztecie jasno żółty kubraczek. Tym smarujemy chlebek.
Sorry za marne zdjęcia, ale nie sądziłem że wybuchnie epidemia, będą obalać pomniki, a ja z braku tematów na notki będę musiał wyjąć z lodówki ostatnie foie gras de canard przywiezione z Bordeaux.
