MOTTO
[...] jeśli nadal będzie się korzystało z fałszywych testów, to pandemia będzie trwała w nieskończoność. – Prawdziwą przyczyną tej pandemii nie będzie wówczas żaden mikroorganizm, lecz narastające zaślepienie odpowiedzialnych za to naukowców, dziennikarzy i decydentów w postaci polityków."
[Dr W.Wodarg]
Nie istnieje żadna pandemia Koronawirusa!
[Dr Wolfgang Wodarg jest internistą, pulmonologiem, specjalistą od zdrowia publicznego, studiował epidemiologię na renomowanym John Hopkins University w USA, ale również politykiem i byłym przewodniczącym podkomisji ds. zdrowia w Radzie Europejskiej. ]
„Samo określenie pandemia zostało nie wiadomo dlaczego zmienione i używane jest w innym znaczeniu. Do tej pory słowo pandemia było określeniem choroby, która w wielkiej sile objawiała się na całym globusie. Takie coś nie ma obecnie miejsca. Teraz zmieniono znaczenie tego terminu w tym sensie, że jest to choroba występująca na całym świecie, niezależnie w jakim nasileniu. Tylko że – w tym sensie co roku mamy pandemię!
Opracowano szybkie testy, potem wprowadzono ludzi w panikę poprzez media. Ludzie biegną w panice do lekarzy, a potem są na potęgę testowani, jak nigdy dotąd! Do tej pory nikogo to nie interesowało, ponieważ każdego roku pojawiają się nowe wirusy koronowe. To jest całkiem normalne. Ale teraz wszyscy, którzy doświadczają objawów grypy, są testowani i oczywiście wirus zostaje znaleziony.
Statystyki rosną, ponieważ nosimy go w sobie, prawie wszyscy jak co roku. Chorzy idą więc do szpitala, chociaż w normalnych okolicznościach wyleczyliby grypę w domu i tylko niektórzy poszliby do lekarza. W szpitalu dochodzą do tego niebezpieczne wirusy szpitalne, które jak zawsze – powodują większość zgonów, zawsze i na całym świecie.
Dzieci są traktowane prawie jak przestępcy, ponieważ nie chorują, ale tak jest z każdym, kto ma zdrowy układ odpornościowy. Więc zabrania się wszystkim kontaktów socjalnych, towarzyskich spotkań, normalnego życia. Wszyscy są traktowani jako potencjalne niebezpieczeństwo. Ludzie stali się dla siebie wrogami. I nakręcają się sami dalej w tym kierunku”.
Jak dr Wolfgang Wodarg widzi obecną pandemię koronawirusa – napisy ang ⬇️⬇️⬇️
Dr Wolfgang Wodarg w 2009 roku wzywał do przeprowadzenia dochodzenia w sprawie domniemanego konfliktu interesów związanego z reakcją UE na pandemię świńskiej grypy.
„Politycy są wspierani przez naukowców… naukowców, którzy chcą zaistnieć medialnie i zdobyć pieniądze dla swoich ośrodków badawczo-rozwojowych. Tacy naukowcy, po prostu, włączają się strategicznie w główny nurt i domagają się swojej części […] A to, czego obecnie brakuje, to racjonalny sposób patrzenia na to, co nas otacza. Powinniśmy zadawać sobie wzajemnie następujące pytania:
- Skąd dowiedziałeś/łaś się, że ten wirus jest niebezpieczny?,
- A jak było wcześniej?,
- Czy podobna sytuacja nie miała miejsca w zeszłym roku?,
- Czy to w ogóle jest coś nowego?
Takich pytań nikt teraz niestety nie zadaje”.
Źródło: https://politywatory.wordpress.com/2020/05/26/nie-istnieje-zadna-pandemia-koronawirusa-dr-wolfgang-wodarg/?preview=true
==============================
ANEKS
Dr Urmie Ray (Cambridge): Zmiana definicji "pandemii 6 maja 2009r.
1 „Cóż kryje się w nazwie?" („Whats in a Name?”)
Bezprecedensowe środki nałożone na ludność świata uzasadniano rzekomym rozprzestrzenianiem się pandemii. Dlatego na początek konieczne jest dokładne wyobrażenie sobie znaczenia tego terminu, aby móc ocenić, czy doszło do pandemii, czy nie. Parafrazując Szekspira: „Cóż kryje się w nazwie? To, co nazywamy pandemią. Pod jakąkolwiek inną nazwą byłoby równie niszczycielskie.” Cóż, nie jest to takie proste, nazwy są ważne, ponieważ niosą ze sobą konotacje, przeróżne skojarzenia przypisywane nazwom przez użytkowników języka a przez to nazwy mają potężne konsekwencje. W przypadku pandemii zasadniczą kwestią jest to, że jest ona różnie definiowana.
Według czwartego wydania Dictionary of Epidemiology z 2001 roku jest to „epidemia występująca na całym świecie lub na bardzo rozległym obszarze, przekraczająca międzynarodowe granice i dotykająca zwykle dużej liczby ludzi” oraz epidemia jako „wystąpienie w społeczności lub regionie przypadków choroby, określone zachowania związane ze zdrowiem lub inne zdarzenia związane ze zdrowiem, które wyraźnie przekraczają normalną długość trwania ”. [1]
W 2003 roku Światowa Organizacja Zdrowia dodała pojęcie odporności: „Pandemia grypy ma miejsce, gdy pojawia się nowy wirus grypy, na który ludzka populacja nie jest odporna, co skutkuje kilkoma równoczesnymi epidemiami na całym świecie z ogromną liczbą zgonów i chorób”. [2]
W dniu 6 maja 2009 r. [3] WHO zmieniła swoją definicję na: „Epidemia choroby występuje wtedy, gdy jest więcej przypadków tej choroby niż normalnie. Pandemia to ogólnoświatowa epidemia choroby. Pandemia grypy może wystąpić, gdy pojawi się nowy wirus grypy, na który populacja ludzka nie jest odporna ”. [4]
Ten opis nie przywołuje już koszmarnych wizji rosnącej liczby ofiar. W przeciwieństwie do tego, popularne koncepcje nadal odwołują się do „niebezpieczeństwa dla społeczeństwa i bardzo dużej liczby ofiar”. [5]
Oprócz rozbieżności między definicjami, każda z nich wiąże się z poważnymi problemami. Nauka to kwestia porównania w relacji do jakiegoś zewnętrznego punktu odniesienia. Pojęcia absolutne, takie jak ciepło czy zimno, są całkowicie subiektywne i nienaukowe. To, co jest naukowe, to względne koncepcje cieplejszego i zimniejszego. Otóż, nie istnieje obiektywny punkt odniesienia, w porównaniu z którym można określić, że choroba jest epidemią lub pandemią. Terminy te są pojęciami absolutnymi, obejmującymi w definicji WHO z 2003 roku absolutnie nienaukowe pojęcie „olbrzymich liczb”. Odłączone ciągi liczb mogą podsycać mistykę liczb, ale z naukowego punktu widzenia są bezwartościowe. Zatem może istnieć tylko prawna subiektywna definicja. Dokładnie tak jest w wielu krajach. W 1996 roku w Izbie Lordów argumentowano, że „definicje administracyjne można ustalić dla różnych chorób, w przypadku których wybiera się arbitralny próg, powyżej którego stosuje się termin„ epidemia ””.[6] Od tego czasu wiele krajowych organów ds. zdrowia, w tym amerykańskie i francuskie, wybrało „arbitralny próg” w przypadku grypy. Chociaż do 2020 r. dotyczyło to tylko grypy, otworzyło to drzwi do rozszerzenia definicji prawnej na inne choroby.
Na tym nie koniec problemów. Definicje pandemii i epidemii są zbyt nieprecyzyjne, przez co nawet ich prawna definicja jest problematyczna. Po pierwsze, zarówno definicja epidemiologiczna, jak i definicja WHO z 2009 r. zawierają termin „normalny”. Co to jest „normalny”? Czy to, co się dzieje każdego roku? Biorąc pod uwagę, że między latami mogą być zauważalne różnice, czy odnosi się to do średniej? Jeśli tak, to przez ile lat? Czy to odnosi się do jakiejś mediany liczby przypadków? Jeszcze raz ile lat należy wziąć pod uwagę? Poza tym, co kryterium „normalny” oznacza w odniesieniu do nowej choroby? Kiedy dokładnie możemy mówić o „wyraźnym nadmiarze”?
Ponadto nie ma oczywistych kryteriów, na podstawie których można by oprzeć definicje. Zachowanie się choroby [jej behawior] ma co najmniej dwa różne komponenty. Szybkość rozprzestrzeniania się, jeśli jest zaraźliwa, i nasilenie. Szybkość zależy od liczby przypadków choroby, a także od ich rozmieszczenia. Całe populacje i wszystkie obszary geograficzne mogą być w równym stopniu dotknięte lub głównie niektóre określone podgrupy i obszary. Jeśli chodzi o ciężkość, zależy to nie ty od liczby przypadków, ale także od liczby zgonów.
Ale jak ciężka powinna być choroba i jak szybko powinna się rozprzestrzeniać, aby można ją było uznać za epidemię lub pandemię? W tej kwestii nie ma konsensusu, co zwiększa subiektywizm jakiejkolwiek definicji. Definicje epidemiologiczne i definicje WHO z 2009 r. całkowicie pomijają dotkliwość. Podobnie jest w brytyjskiej administracyjnej definicji epidemii grypy. [7] W przeciwieństwie do tego, poprzednia definicja WHO z 2003 r. wiąże się z dotkliwością, podobnie jak w sposób dorozumiany popularna wizja pandemii, ale robi to nieprecyzyjnie. Z drugiej strony lepiej jest to uwzględnione w rządowej definicji epidemii grypy, w której zwraca się uwagę na śmiertelność i próbuje się rozsądnie określić próg. Wciąż jednak nie można wyeliminować arbitralności. [8] Jeśli chodzi o prędkość rozprzestrzeniania się, nie jest ona wyraźnie ujęta w żadnej definicji. Przynajmniej, biorąc pod uwagę, że wiele przypadków może pozostać zbyt łagodnych, aby były zauważalne, tylko badanie trwające kilka lat może zacząć dawać pewne minimalnie wiarygodne wskazania. Czas potrzebny jest również do oceny odporności i jej zakresu.
Teraz, przede wszystkim, należy zidentyfikować konkretną chorobę. Dokładniej, należy znaleźć zestaw podobieństw między wątpliwymi przypadkami, a także różnice względem innych znanych problemów zdrowotnych. Dopiero po stwierdzeniu wystąpienia specyficznej choroby można rozpocząć dyskutować kwestię jej ewolucji.
Następnie należy określić jej przyczyny, zwłaszcza czy jest zaraźliwa, czy też jest konsekwencją warunków środowiskowych i życiowych. Oprócz wydłużenia czasu potrzebnego na wyciągnięcie rozsądnych wniosków oznacza to, że jej zachowanie może się zmieniać z roku na rok i z miejsca na miejsce, co dodatkowo utrudnia definicji pandemii.
Wszystko to z pewnością sprawia, że jakiekolwiek „oczekiwanie” jest bardziej kwestią przewidywania niż nauki, zwłaszcza w przypadku pandemii. W rzeczywistości koncepcja pandemii, w przeciwieństwie do pojęcia epidemii, jest nowa. Chociaż można ją prześledzić od wybuchu cholery w latach 1831-1832, która rozprzestrzeniła się z Azji do Europy, a zwłaszcza epidemii grypy w 1889 r., Było ono bardzo luźno stosowane w XX wieku i nawet w latach 90. nie zostało uwzględnione w pracach epidemiologicznych. [9] Może pasować do filozofii standaryzacji zglobalizowanego świata symbolizowanego przez WHO, ale jest bardziej kwestią polityki niż czegokolwiek innego.
2. Podejście logicznie błędne
To pozostawia nas w stanie zamieszania. Kiedy pojawienie się choroby powinno wzbudzić alarm? Dlaczego zaniepokojono się w 2020 roku?
Według WHO w dniu 31 grudnia 2019 r. „Chińskie Biuro WHO zostało poinformowane o przypadkach zapalenia płuc o nieznanej etiologii (nieznanej przyczynie) wykrytych w Wuhan”. [10] Innymi słowy, nie mieliśmy do czynienia z nową chorobą, ale jej przyczyna była rzekomo nowa.
[cały artykuł dr U.Ray: https://www.salon24.pl/u/wawel24/1123260,dr-urmie-ray-cambridge-pandemia-zadna-pandemia-r-sum-rzekomej-pandemii]
[1] https://pestcontrol.ru/assets/files/biblioteka/file/19-john_m_last-a_dictionary_of_epidemiology_4th_edition-oxford_university_press_usa_2000.pdf
[2] https://web.archive.org/web/20030202145905/http://www.who.int/csr/disease/influenza/pandemic/en/
[3] https://web.archive.org/web/20090504005605/http://www.who.int/csr/disease/influenza/pandemic/en/
[4] https://web.archive.org/web/20090507005246/http://www.who.int/csr/disease/influenza/pandemic/en/
[5] https://www.ima.org.il/FilesUploadPublic/IMAJ/0/55/27606.pdf
[6] Tamże.
[7] Tamże.
[8] Tamże.
[9] https://academic.oup.com/jid/article/200/7/1018/903237
[10] https://www.who.int/csr/don/05-j January-2020-pneumonia-of-unkown-cause-china / en/
