Lato, lato, już po lecie, czyli witajcie w humanitarnym metaverse...

['Metaverse, inaczej metawersum lub metaświat, to koncepcja wirtualnej przestrzeni, w której ludzie mogą wchodzić w interakcje z otoczeniem i innymi użytkownikami za pomocą awatarów, tak jak w prawdziwym świecie, ale w środowisku cyfrowym."]

"Już po lecie, mój kochany już po lecie,

Tak niedawno były plany i był kwiecień,

Myśli biegły pełne marzeń

Górską ścieżką, morską plażą,

A dziś smutne mamy twarze, już po lecie.

Już po lecie, mój kochany już po lecie,

Liście żółkną, puste ściany, czas się wlecze,

Jeszcze wczoraj Twoje przyjście,

Błękit nieba oczywiście,

A dziś drzewa tracą liście, już po lecie. [...]

Czas nie powróci."

Żyjemy w metaverse. Rozmawiamy z awatarami. Słuchamy animowanych awatarów recytujących posłania od innoziemców nazywające się "prognoza pogody", "wiadomości z kraju i ze świata". Nie zabieramy ze sobą parasolki, choć za oknem leje jak z cebra, bo w "prognozie" podali, że dzisiaj nie będzie padać. Ci, co nie wyjdą z domu i organoleptycznie nie doświadczą matriksu - pozostaną w swoim metaverse przekonani, że planeta nam się kończy.

Metaverse ma zerwane związki z rzeczywistością, przecięte przewody. W związku z tym żyjemy pośród sprzeczności. Kłębowisko sprzeczności. Oswajamy się ze sprzecznościami. Z ich naturalnością, z ich rzekomą "niegroźnością". Przywykamy do indukowanej nam toksyny, że ma być sprzecznie, ma być absurdalnie, że nie wiadomo kto ma rację, że każdy ma swoją prawdę że dobrze jest, jak jest. Metaverse to w istocie pornoverse. Uniwersum, w którym każdy załatwia swoje potrzeby gwałcąc innych, lub choćby podglądając - podczas ceremonii Onana - jak inni to robią. Taka jest istota bezbożności. Zawsze łgarze, dzikie bestie, brzuchy leniwe. 

Właśnie podają w TV, że w strefie Gazy nie ma głodu. Otóż to. Słowa kreują rzeczywistość w biernych mózgach. 

"Dwie izraelskie organizacje praw człowieka – B'Tselem i Physicians for Human Rights – Israel (PHR) – ogłosiły w opublikowanych w poniedziałek 28 lipca raportach, że Izrael dopuszcza się ludobójstwa na Palestyńczykach w Strefie Gazy – podaje Guardian." 

No pisze Guardian, i co z tego? Raporty są ogłoszone - i co z tego? 

Maj był najzimniejszy od 30 lat, woda w morzu najzimniejsza od lat. ale w TVN twierdzą, że planeta płonie i miasta portowe powinny się ewakuować. Wybieraj co chcesz. Wybieraj to, co wpasuje się w twoje wybory życiowe. W format twojego charakteru - tchórzliwego, lub samodzielnego. Zamiast Prawdy - Ulga. Ulżyj sobie. Ulgizm i "lowizm". Jak głosi współczesny Diogenes Kynos (pies), aktorzyna Filip Cembala  (wczoraj w prime time w TVN u Piotra Jaconia) - lowizm to bycie na szlaku do ulgi. Ulga, czyli wypróżnianie się na głowy innych. Lowizm, czyli wszystkie cembały głoszą, że kochają wszystkich - modląc się zarazem do swojego "wyzwolonego Ego". Uświęcona sprzeczność, święty bełkot. Swawola w imię walki z hejtem. Bo przecież normalni bezustannie hejtują spatologizowanych... Jesteśmy jednym, wielkim  c y m b a ł e m...

Żyj swoim wyobrażeniem. Właśnie w TV jeden z posłów mówi: "Szukajmy tego, co nas łączy". Dobrze mówi. Najbardziej łączy nas ULGA. Łajno. I wychodek... Nie ma człowieka, któryby był od tego wolny.

Parę dni temu jakaś pani, jakiś pracownik naukowy jakiejś polskiej uczelni, powiedziała (a propos piekła strefy Gazy) w... TVN, że żyjemy w Świecie Przemocy, globalnej przemocy. I co? I nic. Mówić można wszystko (no, bez przesady, może nie wszystko, nie wszędzie i nie zawsze - ale jednak spuszczanie pary też jest ważne ;)

Rzeczy, fakty nie mają konsekwencji. Prawda po to tylko jest nieraz ogłaszana, by wyglądała śmiesznie i naiwnie. Byśmy uwierzyli, że w świecie nie panuje przemoc i kłamstwo. I że nie ma globalnej cenzury. Jesteśmy już takimi cymbałami i tak odczłowieczeni, że bez obaw można nam podawać "przyprawę" prawdy. Dla zaostrzenia smaku globalistycznego łajna, które pochłaniamy, aż nam się uszy trzęsą.

Otwieranie ognia z broni długiej i... czołgów do wychudzonych jak szkielety ludzi zbiegających się, by stanąć w kilometrowej kolejce po kilo mąki i zgrzewkę wody jest humanitaryzmem, bo dla nich lepiej będzie, gdy zginą z nadzieją w oczach, niż ze strachem, bo i tak przecież dla wszystkich by nie starczyło. Mąka (ze zmodyfikowanych zbóż) zmieszana z krwią tych, którzy nawet nie zdążyli jej posmakować.  Bo i tak muszą zginąć, bo tak chce nasz "Bóg", czyli nasza Żądza.

Na początku było Słowo. Na początku był Sens. Na początku końca jest pławienie się w kłębowisku sprzeczności, brak konsekwencji i ulga.

Mąka z krwią transmitowana na żywo pomiędzy relacjami z "życia" "celebrytów" i mistrzów wrestlingu skaczących po głowach. Tym jest nasz świat. Mordem rytualnym.