Raport Departamentu Stanu/ The Jerusalem Post:

(Raport powstał gł. na bazie art. prasowych, moje uzupełnienie)

Raport mówi, że wielu Żydów wolało uciekać, nawet do Niemiec, po wojnie.

Odtajniony raport Departamentu Stanu USA z 1946 r. udokumentował odrażające traktowanie polskich Żydów przed, podczas i po II wojnie światowej. Raport zrównał polskie i nazistowskie traktowanie ludności żydowskiej i mòwił, że wielu Żydów wolało uciekać po wojnie nawet do Niemiec.

Dokument, zatytułowany "Żydzi w Polsce od wyzwolenia", został zdobyty przez Centrum Szymona Wiesenthala i ukazał się wyłącznie w The Jerusalem Post w środę tego samego dnia, gdy polska delegacja rządowa przybyła do Izraela w celu omówienia kontrowersyjnego "prawa o Holokauście", ktòry to spowodował kryzys dyplomatyczny między dwoma krajami.

"Nie ma wątpliwości, że obecne antyżydowskie manifestacje w Polsce stanowią kontynuację działań prawicowych grup, które działały przed 1939 r., Kiedy nawet duże partie polityczne miały antysemickie programy" - czytamy w raporcie. "Innymi słowy, w obecnej agitacji antysemickiej niewiele jest istotnych ròżnic.

Antysemickie nastroje w przedwojennej polskiej polityce predysponowały wielu Polaków do akceptacji nazistowskich teorii rasowych, a istnieją dowody na to, że Polacy prześladowali Żydów równie energicznie jak Niemcy podczas okupacji. Uciekający naziści zresztą pozostawili po sobie spòściznę swoich teorii rasowych.

Jeszcze przed wyzwoleniem Polski pojawiła się antysemicka propaganda w polskich środowiskach emigracyjnych. "

Raport z badań wywiadowczych z 15 maja 1946 r. Został rozprowadzony przez amerykański Urząd Koordynacji Wywiadowczej jako dokument o ograniczonym rozpowszechnianiu.

Odtajniono go w 1983 roku.

Opisuje, w jaki sposób antysemityzm "osiągnął takie rozmiary w Wojsku Polskim pod dowództwem gen. Władysława Andersa, że wielu żydowskich żołnierzy poczuło się zmuszonych opuścić te siły i dążyć do zaciągu w innych armiach sprzymierzonych".

W połowie 1944 r. Stwierdzono, że powszechny antysemityzm odnotowano w Lublinie i innych częściach Polski. Do kwietnia 1945 r. " kilkanaście polskich miast nazwano miejscami, w których Żydzi byli zabijani, rzekomo przez członków Gwardii Krajowej (Armia Krajowa), przez siły zbrojne utworzone i lojalne wobec rządu na Wygnaniu."

Rabin Marvin Hier, dziekan i założyciel Centrum Wiesenthala, powiedział, że dokumenty bezpośrednio przeczą obecnym argumentom polskich przywódców, że antysemityzm był wynikiem komunizmu.

Wskazał na fragment raportu, w którym omówiono szerzący się antysemityzm i traktowanie Żydów jako obywateli drugiej kategorii na długo zanim komuniści przejęli władzę w Polsce, a nawet na długo przed wojną, przywódcy religijni, partii politycznych oraz urzędnicy wysokiego I niskiego szczebla głosili i praktykowali antysemityzm.

"W walce o polityczne preferencje w Polsce po 1919 r. większość głównych partii politycznych - z wyjątkiem grup lewicowych - podążała antysemicką linią" - czytamy w raporcie. "Przywódcy Kościoła katolickiego, poczynając od Kardynała Hlonda, głosili antysemityzm i faworyzowali ekonomiczny bojkot Żydów.

Polscy nacjonaliści starali się pozyskać chłopskie i robotnicze wsparcie, przypisując Żydom wiele życiowych trudności Polaków.

(...) Hier podkreślił, że niektórzy członkowie polskiego rządu mówili, że tylko Izrael ma taki pogląd na historię Polski, zauważył, że bezstronny raport napisany przez rząd USA wkrótce po II wojnie światowej "absolutnie opowiada inną historię, która byłaby bardzo trudna dla prezydenta Polski do zaprzeczenia"

Raport odnosił się także do okresu powojennego, kiedy niektórzy Żydzi zdecydowali się przenieść do Niemiec, a nie pozostać w Polsce.

"Tak gwałtowne były doniesienia o antysemickich wydarzeniach - i tak powszechny jest strach przed utratą życia wśród garstki żydowskich ocalałych - że niektórzy polscy Żydzi pragnęli uciec do amerykańskiej strefy w Niemczech, a nie pozostać w Polsce", mòwi raport.

"Inni, którzy wrócili do Polski, po krótkim pobycie wracają do zachodnich Niemiec.

Polscy Żydzi z obozòw w Niemczech prawie jednomyślnie odmówili powrotu do swojej dawnej ojczyzny "- czytamy w dokumencie.

Hier powiedział: "Bardzo ważne jest, aby ten raport został upubliczniony, aby ludzie na całym świecie mogli go przeczytać".

Kopie raportu są obecnie przechowywane w Bibliotece Wiedzy o Studium Holokaustu i Ludobójstwa w Londynie oraz w Archiwach Narodowych Stanów Zjednoczonych w Waszyngtonie.

Chociaż raport jest dostępny, do tej pory pozostaje on powszechnie nieznany.