Jerzy Strzelczyk
"Historia starożytna ziem polskich Strzelczyk"
"Przewodnik metodyczny"
Jest to pomoc naukowa do jednego z przedmiotów studiów archeologicznych, który ze względu na swoją obszerność chronologiczną, tematyczną, metodologiczną, pojęciową, potrzebuje pewnego wprowadzenia w ustalony naukowy kanał myślowy.
Wobec stwierdzonych przeze mnie braków w podejściu archeologów polskich do tego tematu przyznam się, że traktuję tę książkę z niesmakiem i wręcz obrzydzeniem.
Nie dopuszczam do siebie myśli, że archeolodzy polscy są tumanami, więc dlaczego nie zauważają lub udają, że nie zauważają tematów, które wymieniam?!
Może po prostu gubią rozsądek w masie wiedzy, którą muszą jakoś opanować?!
1. Archeolodzy polscy nadal nie zauważają, że kształty, a szczególnie zdobienia naczyń i innych wyrobów ludzi starożytnych są świadectwem ich czasów, dokumentacją otoczenia, że praca analityczna archeologów powinna zmierzać do poznania środowiska twórców tych wytworów, którego obraz jest zawarty w ich twórczości, rysunkach, ornamentach, rzeźbach, itd.
2. Archeolodzy, w szczególności polscy, nadal bez żadnego rozsądnego uzasadnienia wiążą obyczaje, zwyczaje i obrzędy ludów starożytnych z ich wierzeniami i religiami, np. obrzędy pogrzebowe, które według mnie są tylko efektem rozsądku (ochrona przed chorobami zakaźnymi, nawet poprzez specyficzną magię) i naśladownictwa.
3. Archeolodzy wiążą groby obficie wyposażone w przedmioty wykonane ze złota z bogactwem osób tam pogrzebanych, traktują raczej bezpodstawnie złoto jako odwieczny wskaźnik bogactwa.
