Słowiańszczyzna - Moralność osobista i etyka społeczna - zmiany

Wiele wskazuje na to, że Słowianie, a w szczególności Słowianie z ziem polskich, byli prostymi ludźmi i w życiu kierowali się prostymi zasadami.

Judeo-chrześcijaństwo wraz ze swoimi ogólno-ludzkimi zasadami moralności i etyki było im całkiem zbędne, gdyż tylko zasady ściśle religijne (zakazy i nakazy) były tutaj czymś nowym i raczej dość niezrozumiałym, absurdalnym, niezgodnym z naturalnymi przyrodniczymi koniecznościami i potrzebami.

Judeo-chrześcijaństwo, jeśli w ogóle wniosło tutaj coś nowego w zakresie moralności i etyki, to celowość - np. mówienie prawdy, itp. z czynności oczywistej, stało się decyzją, wyborem moralnym, który można było analizować w różnych aspektach, w szczególności sięgając do przykładów biblijnych morderstw, kradzieży i kłamstw żydowskich.

Z czasem proste zasady moralne słowiańskie w Polsce ulegają jednak zmianom - raczej wątpię, by można to było nazwać rozwojem czy postępem.

Morderstwo żydowskie staje się szlachetnym usuwaniem gnębicieli ludzkości.

Kradzież żydowska to sprawiedliwość społeczna.

Kłamstwo żydowskie jest ubierane w nowe słowa: blef, ironia, sarkazm, itd.

Eksplozja podatków (ich wielkości) i czynności, które podlegają opodatkowaniu - jako kradzież na poziomie państwowym, administracyjnym.