Słowiańszczyzna - Kulty, religie, wiary

Wśród książek na temat Słowiańszczyzny starożytnej, do których miałem dostęp i zapoznałem się pobieżnie - zauważam głęboki rozłam pomiędzy naukowymi analizami tekstów pisanych, danych archeologicznych i danych etnograficznych.

Coś tutaj zupełnie nie pasuje.

Spośród tych źródeł za najbardziej wiarygodne dla stworzenia syntezy uznaję zatem fakty etnograficzne (przyjmuję, że kultura ludowa zachowała w dużym stopniu ciągłość poprzez wieki, zmieniły się tylko interpretacje, nazewnictwo), kolejno dalej znaleziska archeologiczne (ale bez interpretacji), a dopiero na końcu stawiam teksty pisane.

Przy tworzeniu syntezy trzeba przyjąć istnienie w kulturze słowiańskiej niepisanych zasad, ale dopuścić występowanie przypadków przeciwnych zasadzie, a nawet sprzecznych ze sobą nawzajem, bo Słowianie żyli w odrębnych społecznościach lokalnych, wsiach rodowych.

Według mojej wiedzy obecnej zatem u Słowian nie było żadnej religii - nie było też wiary.

U Słowian były kulty związane z ich sposobem rozumienia człowieka i przyrody.

1. Kult rodziny i miejsca zamieszkania (domu),

2. Kult rodu - przodków i potomków (Dziady, Pokładziny),

3. Kult przyrody, ze szczególnym uwzględnieniem procesu cyklicznych zmian w przyrodzie i stworów osobowych dla sił przyrody.

Były obrzędy, ale nie było sztywnych rytuałów, ceremonii.

Były uroczystości, ale nie było świąt.

Kulty wyznaczały podział czasu i doraźnie organizowaly życie społeczne wsi.

Trzeba tutaj zauważyć, że kulty te i uroczystości były organizowane oddolnie w rodzinach i wsiach, więc z zasady nie mogły być podstawą do stworzenia religii - usiłowanie stworzenia z tego religii byłoby sprzeczne ze słowiańskim zdrowym rozsądkiem.