Wojsko służy do obrony zasobów kraju, a najważniejszym zasoboem kraju są kobiety i dzieci. Tego rodzaju stwierdzenie pociąga za sobą poważne implikacje. Automatycznie stawia ono poza wojskiem kobiety. Wskazuje też na motywację mężczyzn. Niestety wokół wojska toczą się rozmaite gry i zabawy ideologiczne, narażające funkcje i spoistość wojska na szwank.
Mężczyźni są, w odróżnieniu od kobiet, specjalnie ewolucyjnie wyposażeni do tego zadania. Widać to przede wszystkim w dymorfizmie płciowym, bo mężczyźni są mocniej zbudowani, wyżsi i ciężsi i wyposażeni w inne dawki hormonów uzdalniających do walki. W wojsku obowiązuje też inny, niepisany kodeks relacji łączących żołnierzy, który nie może być naruszany przez żadne czynniki zewnętrzne, takie jak eksperymenty ideologiczne motywowane feminizmem czy politpoprawnością.
Wojsko to specyficzna służba i sprawa życia i śmierci w ostatecznym rozrachunku, za takie eksperymenty powinna grozić surowa kara. Nie można bowiem głupio ryzykować życiem żołnierzy, którzy muszą stanowić zgrany kolektyw, odporny na zakłocenia solidarności.
W mediach słyszałem parę dni temu wypowiedź wskazującą na polską tolerancję i przeciwstawiającą ją obowiązującemu kiedyś amerykańskiemu zakazowi przyjmowania homoseksualistów do wojska. Myślę, że amerykańscy dowódcy mieli wtedy rację. Żeby oddział stanowił zgrany kolektyw nie może być żadnych wątpliwości w relacjach między żołnierzami, żadnych mozliwych źródeł zakłóceń i zdecydowana męska motywacja obrony dzieci i kobiet. Nie może być więc w wojsku żadnego miejsca na ideologiczne eksperymenty i polityczną poprawność. Życie kosztuje zbyt drogo.
Nie oznacza to, że poza wojskiem możemy sobie pozwolić na eksperymenty, bo jakie wojsko będzie chciało ryzykować życie w obronie durnych feministek czy aktywistów gejowskich.
PS
Oczywiście Hollywood może nakręcić setki filmów pokazujących jak dzielne wojowniczki pokonują wszelkich przeciwników, ale fikcja filmowa nie zmieni mechanizmów biologicznych.
