Tomasz Wołek, fot. Ryszard Hołubowicz CC BY-SA 3.0
Tomasz Wołek, fot. Ryszard Hołubowicz CC BY-SA 3.0

Nie żyje dziennikarz Tomasz Wołek

Redakcja Redakcja Media Obserwuj temat Obserwuj notkę 124
Zmarł Tomasz Wołek, dziennikarz, publicysta i działacz opozycji w okresie PRL. Miał 74 lata. Informacje o jego śmierci potwierdziła radiu TOK FM jego rodzina.

Informację o śmierci dziennikarza przekazał również Piotr Fogler, poseł I kadencji Sejmu.


Życiorys Tomasza Wołka

Tomasz Wołek z wykształcenia był historykiem. W 1979 został działaczem Ruchu Młodej Polski, a w 1980 wstąpił do „Solidarności”. W 1981 znalazł się wśród sygnatariuszy deklaracji założycielskiej Klubów Służby Niepodległości. Pisał w „Bratniaku”, „Głosie”, „Więzi”. W sierpniu 1980 współtworzył pismo strajkowe „Naprzeciw”. Zakładał struktury NSZZ „S” w Młodzieżowej Agencji Wydawniczej. Po wprowadzeniu stanu wojennego współpracował z działaczami RMP, publikował w pismach podziemnych (w tym „Polityce Polskiej”), organizował pomoc dla rodzin internowanych.

Polecamy:

Championem może być każdy z Was!

Zawodowo w tym okresie pracował w pismach katolickich. Był działaczem Forum Prawicy Demokratycznej. Od 1990 pełnił funkcję zastępcy redaktora naczelnego „Życia Warszawy”, zaś w latach 1993–1995 był redaktorem naczelnym. W 1996 został redaktorem naczelnym nowego dziennika „Życie”. Funkcję tę pełnił do 2001 oraz (po reaktywacji pisma) w okresie 2004–2005.

Przeprowadził wywiad z Augusto Pinochetem

W 1999 towarzyszył Michałowi Kamińskiemu i Markowi Jurkowi w wizycie do Wielkiej Brytanii, by spotkać się z Augusto Pinochetem, oskarżonym w Hiszpanii o zbrodnie przeciwko ludzkości, zabójstwa i stosowanie tortur i osadzonym w areszcie domowym. Przeprowadził jeden z pierwszych wywiadów z chilijskim generałem po jego zatrzymaniu.

Działalność publicystyczna

Publikował w „Rzeczpospolitej”, „Gazecie Wyborczej” i „Polityce”. Jest autorem kilku książek o tematyce katolickiej, jak również prac poświęconych piłce nożnej (zwłaszcza południowoamerykańskiej). Współtwórca (ze Stefanem Kisielewskim) Abecadła Kisiela. W 2005 został dyrektorem redakcji publicystyki stacji Tele 5. Był również prowadzącym w tej stacji program publicystyczny "Plusy dodatnie, plusy ujemne". W czerwcu 2020 nakładem Wydawnictwa Nieoczywiste ukazał się zbiór felietonów jego autorstwa pt. "Historia pewnej prowokacji".

Był także wieloletnim komentatorem radia TOK FM i przez prawie 20 lat gościł w porannym programie prowadzonym przez Jacka Żakowskiego.

Zajmował się też piłką nożną, specjalizował w futbolu w południowoamerykańskim, komentował mecze. Współpracował m.in. z „Piłką Nożną” i redakcją sportową Telewizji Polskiej, napisał książki „Copa America” i „Mexico Catolico”.


W 2011 odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Laureat Nagrody Kisiela (1997).

ja

Czytaj także:

Reakcje na przemówienie Putina. Rosjanie masowo szukają sposobów na opuszczenie kraju

Czarzasty "wyszedł przed szereg", politycy niezadowoleni

Duda w ONZ: Wojna Rosji przeciwko Ukrainie to zarzewie światowego pożaru

Komentarze

Inne tematy w dziale Kultura