CC0
CC0

Choroba, która kosztuje polską gospodarkę miliardy. Dłużej tak być nie może

Redakcja Redakcja Strefa zdrowia Obserwuj temat Obserwuj notkę 10
Blisko połowa zatrudnionych w Polsce – aż 45 proc. – wykazuje objawy wypalenia zawodowego, a 78 proc. ocenia swój dobrostan psychiczny jako niski lub umiarkowany. Wsparcie zdrowia psychicznego i fizycznego nie może być więc traktowane jako dodatkowy benefit, lecz jako element strategii zarządzania organizacją.

Wypalenie i stres coraz powszechniejsze w miejscu pracy

Z badania przeprowadzonego przez firmę Mindgram wynika, że aż 78 proc. polskich pracowników deklaruje niski lub umiarkowany poziom dobrostanu psychicznego, a 45 proc. doświadcza objawów wypalenia zawodowego. To oznacza, że tylko co piąta osoba zatrudniona w Polsce czuje się psychicznie dobrze.

Objawy takie jak chroniczne zmęczenie, brak zaangażowania, spadek motywacji i dystans emocjonalny wobec pracy stają się coraz bardziej powszechne. W konsekwencji rośnie liczba absencji chorobowych, pogarsza się atmosfera w zespołach, a zaangażowanie spada.

Według danych ZUS w 2024 roku zaburzenia psychiczne i behawioralne odpowiadały za 12,6 proc. wszystkich dni, w które pracownicy deklarowali niezdolność do pracy – to aż 30,3 mln dni absencji. Z kolei raport UCE Research i ePsycholodzy.pl pokazuje, że absencja związana z epizodami depresyjnymi kosztowała polską gospodarkę około 2,8 mld zł w 2023 roku. Badanie Poradni Harmonia wykazało ponadto, że 63 proc. pracowników deklaruje obniżony nastrój, a 65 proc. odczuwa niepokój.


Nadmiar obowiązków i presja czasu głównymi źródłami stresu

Dane z ankiety Gi Group Holding potwierdzają, że głównymi czynnikami wywołującymi stres w pracy są: nadmiar obowiązków (30 proc.), presja czasu i wyników (28 proc.) oraz brak jasnych oczekiwań ze strony przełożonych (28 proc.). Konflikty w zespole, choć mniej powszechne, wskazało jako stresogenne aż 14 proc. respondentów.

Wyniki te jednoznacznie pokazują, że stres w środowisku zawodowym nie ma jednej przyczyny – wynika zarówno z nadmiernego obciążenia zadaniowego, jak i deficytów w organizacji pracy, komunikacji oraz relacjach międzyludzkich.

– Wdrożenie skutecznych działań wellbeingowych nie może polegać wyłącznie na dodaniu konsultacji z psychologiem do pakietu benefitów. Potrzebne są kompleksowe strategie, zbudowane w oparciu o dane i dostosowane do realnych potrzeb zatrudnionych. Organizacje, które to rozumieją, nie tylko poprawiają kondycję swoich zespołów, ale również budują silniejszą i bardziej odporną strukturę – mówi Anna Wesołowska, dyrektor zarządzająca Gi Group.


Różne grupy pracowników, różne potrzeby

Potrzeby związane ze zdrowiem psychicznym i fizycznym różnią się w zależności od miejsca w strukturze organizacji i charakteru pracy. Kadra zarządzająca zmaga się z presją decyzyjną i trudnościami w zachowaniu równowagi między obowiązkami a życiem prywatnym. Menedżerowie średniego szczebla często doświadczają przeciążenia odpowiedzialnością i wypalenia.

Pracownicy biurowi są narażeni na nadmiar informacji i brak aktywności fizycznej, natomiast osoby zatrudnione w produkcji lub pracujące w trybie zmianowym wskazują na brak elastyczności i ograniczony dostęp do opieki zdrowotnej.

– Pracownicy biurowi, produkcyjni i menedżerowie mają inne źródła stresu i inne możliwości radzenia sobie z nim. W biurach dominuje przeciążenie informacyjne, w produkcji – zmęczenie fizyczne i brak elastyczności, a w przypadku kadry menedżerskiej – presja odpowiedzialności i decyzji. Dlatego programy wellbeingowe powinny być tworzone z myślą o tej różnorodności, tak aby realnie wspierały kondycję fizyczną i psychiczną każdej grupy – dodaje Tomasz Tarabuła, dyrektor regionalny Gi Group.


Stabilność zatrudnienia a zdrowie psychiczne

Jednym z kluczowych wyzwań rynku pracy pozostaje zapewnienie wszystkim zatrudnionym równego dostępu do wsparcia zdrowotnego i psychologicznego. Raport „Zdrowie i wellbeing pracowników 2024” pokazuje wyraźną różnicę w poziomie osiąganego dobrostanu między osobami pracującymi na etatach lub w ramach samozatrudnienia a tymi zatrudnionymi na umowach cywilnoprawnych.

Indeks Zdrowia w pierwszej grupie wynosi średnio 65,5 proc., podczas gdy w drugiej spada do 61,8 proc. Brak stabilności zatrudnienia i ograniczony dostęp do świadczeń medycznych bezpośrednio odbijają się na kondycji psychofizycznej pracowników.


Z tego artykułu dowiedziałeś się:

  • Jakie są najnowsze dane dotyczące wypalenia zawodowego w Polsce
  • Co stanowi główne źródła stresu w miejscu pracy
  • Jak różnią się potrzeby wellbeingowe poszczególnych grup zawodowych
  • Dlaczego stabilność zatrudnienia wpływa na zdrowie psychiczne pracowników
Udostępnij Udostępnij Lubię to! Skomentuj10 Obserwuj notkę

Komentarze

Pokaż komentarze (10)

Inne tematy w dziale Rozmaitości