brat Damian brat Damian
1463
BLOG

Wirus nas nie zabije

brat Damian brat Damian Socjologia Obserwuj temat Obserwuj notkę 35

Na to, że zabije nas koronawirus szanse są bliskie 0, natomiast mamy ogromną szansę, że zabije nas nowotwór, zawał lub wylew. I w ogóle coś nas w końcu zabije. I to jest w tym wszystkim najważniejsza informacja: umrzemy wszyscy, co do jednego. Śmierć jest niezwykle demokratyczna. Przyjdzie ta sama po prezydenta, pracownika MPO i telewizyjną gwiazdę. Po jednych trochę szybciej, po innych trochę później.

Kiedy w połowie XIV wieku dżuma zaatakowała Europę, wyludniając całe jej regiony, wtedy też niezwykle popularny stał się obraz z motywem tańca śmierci. Kościotrupy tańczą w kręgu z przerażonymi ludźmi lub pojedynczo w parach. Taniec śmierci miał przypomnieć ludziom o kruchości ich istnienia. Zmuszał do pomyślenia o tym, że każdego z nas czeka ten sam koniec. Obecny serwowany przez media serial przerywany reklamami „Koronawirus” bardzo przypomina te średniowieczne obrazy z kościotrupami. I choć, jak wiele we współczesnej kulturze, jest niezbyt przemyślany, za to bardzo nachalny, może nas jednak skłonić, aby zamiast się trochę pobać i polecieć dalej, zatrzymać się i trochę pomyśleć o marnym naszym losie.

Żyjemy w kulturze, gdzie śmierć jest prawie wyparta z naszego codziennego życia. W krajach skandynawskich 80% procent urn z prochami zmarłych nie jest odbierana przez krewnych. A nawet jak ktoś odbierze, to rozsieje prochy w parku lub w jeziorze. Tak jakby człowiek znikał na zawsze. Otaczający świat nieustannie bombarduje nas mirażami tego, jak jeszcze moglibyśmy sobie życia użyć i poswawolić. Śmierć schowana jest wstydliwie gdzieś za szafą i dlatego, kiedy nagle dowiadujemy się, że istnieje, tak nas to przeraża. Taniec śmierci miał oswoić ludzi z jej obecnością i przypomnieć o głębszym sensie życia niż dogadzanie sobie. Ciągle widzimy w mediach informacje o katastrofach, ale one nas nie dotyczą. Dzieje się to gdzieś daleko, w biednych krajach. Natomiast koronawirus może czaić się za drzwiami. I właśnie my, dzieci krajów konsumpcji , jesteśmy na niego szczególnie narażeni ze względu na nasze wakacje i podróże.

Wirus zaatakował nas akurat na Wielki Post, który zaczyna się tym, że sypią nam na głowę popiół, aby przypomnieć nam jak kruche jest nasze życie. Pora pomyśleć o tym, czy będzie coś potem? I jeśli tak, to co to będzie? I jak to „coś potem” jest związane z naszym teraz?


brat Damian
O mnie brat Damian

br. Damian TJ. Urodzony 1968 Lublin, uczęszczał do liceum Zamoyskiego. Należał do związanego z „Solidarnością” Niezależnego Ruchu Harcerskiego, potem do podziemnego Stowarzyszenia Harcerstwa Katolickiego „Zawisza”. W 1987 wstąpił do nowicjatu Towarzystwa Jezusowego w Gdyni. Zakończył filozofię w Krakowie na Wydziale Filozoficznym TJ (specjalizacja „kultura, estetyka, mass-media, kino”). Praca dyplomowa u bp. Jana Chrapka. Od 1991 pracował w TVP, jako dziennikarz i producent. Przechodzi szkolenie telewizyjne w Kuangchi Program Service – Tajwan. W 1996 wyjechał na Syberię, gdzie organizuje Studio Telewizyjne „Kana” w Nowosybirsku. Korespondent TVP i Radia Watykańskiego. Pomaga w szkolenia dziennikarzy z Europy Wschodniej w „European Center for Communication and Culture” w Falenicy. W 1999 rozpoczyna studia podyplomowe w szkole filmowej w Moskwie. W tym samym roku składa śluby wieczyste. Studia kończy w 2004 filmem dyplomowym „Wybacz mi Siergiej”, który uzyskał liczne nagrody na międzynarodowych festiwalach http://www.forgivemesergei.com. Wyjeżdża do Kirgizji - praca charytatywna Kościoła Katolickiego (więzienia, domy inwalidów) i prowadzi Klub Filmowy przy Ambasadzie Watykanu w Biszkeku. W 2006 wyjeżdża na południe Kirgizji, pomaga przy zakładaniu nowych parafii w Dżalalabadzie i Oszu www.kyrgyzstan-sj.org . Buduje i kieruje Domem Rekolekcyjnym nad jeziorem Issyk Kul, gdzie co roku przebywa ponad 1000 dzieci (sieroty, inwalidzi, dzieci z ubogich rodzin, dzieci i młodzież katolicka, studenci muzułmańscy) www.issykcenter.kg . Zakłada Fundacje Charytatywną “Meerim Bulak – Źródło Miłosierdzia” i społeczną „Meerim nuru”. Kapelan więzienia - w tym zajęcia w grupie AA. 2012 w Pawłodarze (Kazachstan). 2012-13 w Domu rekolekcyjnym w Gdyni i w portalu Deon w Krakowie. 2013-14 w Moskwie – odpowiada za sprawy finansowe, prawne, organizacyjne i budowlane Instytutu Teologicznego św. Tomasza. Od 2014 pracuje w Radiu Watykańskim w Rzymie. Od IV 2016 pracuje w TVP przy przygotowaniu transmisji z ŚDM. Obecnie współpracuje z różnymi stacjami telewizyjnymi i redakcjami jako reżyser i dziennikarz. Pisze artykuły między innymi do „Poznaj Świat”, „Góry”, „Gość niedzielny” i „Opoka”. Od 2017 ekonom Apostolskiej Administratury w Kirgistanie, ekonom jezuitów w Kirgistanie, ekonom Fundacji "Meerim Nuru" i Centrum Dziecięcego nad j. Issyk-kul. Przewodnik wysokogórski: organizował wyprawy w Ałtaj, Sajany, Tuwę, Chakasję, na Bajkał, Zabajkale, Kamczatkę, Ałaj, Pamir i Tienszan, Półwysep Kolski. www.tienszan.jezuici.pl

Nowości od blogera

Komentarze

Inne tematy w dziale Społeczeństwo