świadek wpadł jak Śliwka w kompot...

Komisja zajmująca się wyjaśnieniem wątpliwości powołuje świadka w celu uzupełnienia materiału dowodowego.

Świadek zgłosił się na posiedzenie komisji i przystąpiono czynności formalnych. Na wstępie zapytano świadka o dane personalne oraz wskazanie, czym zajmuje się.

O ile imię i nazwisko oraz wiek nie wzbudziły żadnej sensacji, to już wskazanie świadka, czym zajmuje się - całkowicie sparaliżowało dalszą pracę komisji.

Przewodniczący stwierdził, że świadek nie może zajmować się czymś, co podaje, bo... tak nie jest. Na to świadek przedłożył stosowne zaświadczenie - które przewodniczący komisji poddał w wątpliwość. W tym miejscu zaczęli włączać się inni członkowie komisji ze wskazaniem, że świadek ma prawo wskazać, czym zajmuje się a przewodniczący powinien przyjąć to jako oświadczenie świadka bez dalszej dyskusji.

W tym miejscu nagranie z posiedzenia komisji stało się bardzo trudne w odbiorze - bo o ile słychać było przewodniczącego, to kiedy inna osoba mówiła coś zgodnego z jego oczekiwaniem - to jest to słyszalne, ale kiedy osoba wypowiadała się nie po myśli przewodniczącego - ten wyłączał jej mikrofon...

Po dłuższych przepychankach słownych ustalono, że głos zabierze doradca sejmowy...

Po słowach doradcy sejmowego przewodniczący przerwał przesłuchanie świadka i zaprosił członka komisji, którego zamierzał wykluczyć z pracy komisji, na przedstawienie sprzeciwu przed Prezydium Komisji...

To wszystko odbywa się za pieniądze polskiego społeczeństwa w myśl prawa w sposób rozumiany przez osobę, która dysponuje możliwością wyłączania mikrofonu niewygodnym wypowiedziom innych osób, nie tylko powołanego przed komisję świadka...