Kultura polityczna w Polsce ciągle szwankuje. Normą tej kultury jest, że przegrani w wyborach - wzorem sportowców - gratulują demokratycznego zwycięstwa konkurentom politycznym. Nawet przez łzy, ale gratulują!
Nie śledziłem czy i kto pogratulował PiS-owi zwycięstwa, ale powinien.
Ja należę do tych, co zwycięzcom gratulują - choć bez euforii - lecz z uznaniem. Gratuluję!
Tyle kurtuazji. Poza nią istnieje jednak całościowy osąd „meczu wyborczego” obejmujący „zawodników” /kandydatów/ i „sędziego” /wyborcy/.
W demokratycznych wyborach powszechnych sędziami są zawsze wyborcy /naród-suweren/ dawcy demokratycznej władzy. Narody bywają jednak różne. Najczęściej jednak są pod wpływem różnych elit i idei kształtujących postawy społeczne po myśli środowisk, które zabiegają o poparcie społeczne w dążeniu do władzy.
I tutaj współczesna cywilizacja dopuściła się zakłócenia demokratycznej równowagi przez stosowanie bardzo kosztownych, komercyjnych metod kształtowania postaw opinii publicznej przeniesionych wprost z obrotu towarowego dla pokupności towaru. Tak więc nasza cywilizacja uznała politykę za towar.
Światowe elity polityczne w cichym sojuszu ze światową finansjerą umówiły się /zgonie z wyznawaną zasadą, że wszystko jest towarem/ żeby władzę kupować także zgodnie z ich zasadą, „że kupić można wszystko”, bo to tylko kwestia ceny.
Obserwując demokratyczne kampanie wyborcze w całym obszarze cywilizacji Zachodu łatwo zauważyć, że bogate obozy polityczne stać po prostu na wielce kosztowne kampanie wyborcze od wizualizacji swoich wyborczych idei /przemysł billboardowy/ po wielkie imprezy publiczne z koncertami i festynami.
System subwencjonowania partii politycznych, uzawodowienie parlamentarzystów z udanymi próbami rozszerzania gospodarczego obszaru „kapitalizmu państwowego” jest współczesnym symptomem zasadniczego przemodelowania demokracji z obywatelskiej na "politykierską", w której wiodącą rolę odgrywają politycy /o ironia za pieniądze podatników/ w miejsce obywateli.
Zauważmy, że to politycy niepodzielnie władają mediami, z których uczynili swój komercyjny, polityczny „supermarket” sprzedający tam w atrakcyjnym opakowaniu własny polityczny „towar”.
Na koniec przytoczę naukową ocenę tych zjawisk jaką przedstawiają dwaj amerykańscy uczeni: Jason Stanley /prof. filozofii Uniwersytetu Yale/ i Dawid Beawer /profesor lingwistyki i filozofii Uniwersytetu w Austin/, autorzy wspólnego dzieła, pt. „PRZEKRĘT. POLITYKA JĘZYKA”.
http://wyborcza.pl/naszaeuropa/7,168189,25297727,dyskretny-urok-jezykowej-manipulacji.html
Mecz wyborczy za nami. Czas więc wziąć się do obywatelskiej roboty ratowania prawdziwej demokracji przedstawicielskiej patologicznie zstępowanej demokracją „pragmatyczną”, czyli rządzoną wielkimi pieniędzmi!
Komentarze