Pupilla Libertatis

Myślę, politykuję, rozważam, polemizuję, szukam, prowokuję, dyskutuję, dociekam, analizuję, filozofuję.

GPS

Grzegorz GPS Świderski

121 obserwujących

1505 notek

1908k odsłon

13 sierpnia 2018, 19:05 412 odsłon

Amsterdam

Podziel się13 Udostęnij Wykop Skomentuj16

Życie marynarza jest fajne, lekkie i wesołe. Marynarz w dzień nuci sobie pieśni, a w nocy śpi. Pije piwo i klnie, ale umiera jak każdy i rodzi się jak każdy. Marynarze bardzo dobrze jedzą, mają przy stołach duże, czyste obrusy, na których jedzą ryby swoimi silnymi zębami i oglądają Księżyc. Ryby są soczyste, smaczne, aż tłuszcz z nich kapie - a przy okazji można skosztować dobrych trunków, po których zdrowo się odbija i można się wesoło pośmiać.

Marynarze cenią sobie dobrą zabawę, w szczególności taniec, który zbliża ich z kobietami. Zdarza się też, że współzawodniczą ze sobą w różnych sportach, na przykład w boksie, co na długo zapewnia im tężyznę fizyczną. Kobiety bardzo lubią marynarzy i chętnie się z nimi bawią i za niewielką opłatą powodują, że marynarze czują się jak w raju. Marynarze dzięki różnorodnym trunkom mają bardzo dobry wzrok i chód. Jak płyną swoimi statkami to zdaje się, że lecą jak ptaki, co powoduje błogość, co ich uspokaja, zapewnia dobre zdrowie, tak, że są odporni na wszelkie stresy i zło tego świata.

Dobrze jest być marynarzem.

Grzegorz GPS Świderski

Cztery piwka <- poprzednia recenzja piosenki

następna recenzja piosenki ->

Amsterdam

Tekst: Jacques Brel

Muzyka: Jacques Brel

Tłumaczenie: Wojciech Młynarski

Jest port wielki jak świat, co się zwie Amsterdam Marynarze od lat pieśni swe nucą tam Jest jak świat wielki port, marynarze w nim śpią Jak daleki śpi fiord, nim szum fal zbudzi go	a e F E7 a e F E7 a
Jest port wielki jak świat, marynarze w nim mrą Umierają co świt, pijąc piwo i klnąc Jest port wielki jak świat, co się zwie Amsterdam Marynarze od lat nowi rodzą się tam	C G7 a E7 F e d7 E7 a
Marynarze od lat złażą tam ze swych łajb Obrus wielki jak świat czeka ich w każdej z knajp Obnażają swe kły skłonne wgryźć się w tę noc W tłuste podbrzusza ryb, w spasły księżyc i w los	a e F E7 a e F E7 a
Do łapczywych ich łap wszystko wpada na żer Tłuszcz skapuje - kap, kap - z rybich wątrób i serc Potem pijani w sztok w mrok odchodzą spod wiech A z bebechów ich wkrąg płynie czkawka i śmiech	C G7 a E7 F e d7 E7 a
Jest port wielki jak świat, co się zwie Amsterdam Marynarze od lat tańce swe tańczą tam Lubią to bez dwóch zdań, lubią to bez zdań dwóch Gdy o brzuchy swych pań ocierają swój brzuch	a e F E7 a e F E7 a
Potem buch kogoś w łeb, aż na dwoje mu pękł Bo wybrzydzał się kiep na harmonii mdły jęk Akordeon też już wydał ostatni dech I znów obrus i tłuszcz, i znów czkawka i śmiech	C G7 a E7 F e d7 E7 a
Jest port wielki jak świat, co się zwie Amsterdam Marynarze od lat zdrowie pań piją tam Pań tych zdrowie co noc piją w grudzień, czy w maj, Które za złota trzos otwierają im raj.	a e F E7 a e F E7 a
A gin, wódka i grog, a grog, wódka i gin Rozpalają im wzrok, skrzydeł przydają im Żeby na skrzydłach tych mogli wzlecieć, hen, tam Skąd się pluje na świat i na port Amsterdam	C G7 a E7 F e d7 E7 a