Jan Bodakowski
Adolf Nowaczyński – wybitny publicysta II RP, narodowiec, ofiara sanacyjnego terroru, sowietów i nazistów
Wydawnictwo von Borowiecky opublikowało antologie tekstów Adolfa Nowaczyńskiego. Autorami „Z bojów Adolfa Nowaczyńskiego. Wybór źródeł. Tom I” są Arkadiusz Meller i Sebastian Kosiorowski.
Adolf Nowaczyński urodził się w 1876 niedaleko Krakowa. Studiował prawo i literaturę na Uniwersytecie Jagiellońskim. Pisał już od czasów nauki w gimnazjum. Był pod wielkim wrażeniem Stanisława Wyspiańskiego i Stanisława Brzozowskiego.
Po przeprowadzce do Warszawy w 1904, doświadczeniu rewolucji 1905, w 1907 związał się z narodowcami. Podczas I wojny światowej walczył w 1 Pułku I Brygady Legionów Piłsudskiego. W niepodległej Polsce jako publicysta był w centrum najistotniejszych dla kraju wydarzeń. Za krytykę Piłsudskiego był trzykrotnie pobity. W wyniku ostatniego pobicia przez sanacyjnych siepaczy stracił oko. Kilkukrotnie stawiano go przed sądem za krytykę dyktatury Piłsudskiego. Uznawany był za głównego krytyka Piłsudskiego w mediach II RP.
Po wybuchu wojny, pod sowiecką okupacją był aresztowany przez NKWD. Po zwolnieniu uciekł na ziemie polskie okupowane przez Niemców. Wraz z Ferdynandem Goetlem niósł pomoc ubogim Polakom w ramach Rady Głównej Opiekuńczej. Dwukrotnie był aresztowany przez Gestapo. Zmarł w Warszawie na miesiąc przed wybuchem Powstania.
„Z bojów Adolfa Nowaczyńskiego. Wybór źródeł. Tom I” rozpoczyna opisujący poglądy publicysty rys biograficzny Adolfa Nowaczyńskiego. W części pierwszej zamieszczone są teksty Nowaczyńskiego dotyczące geopolitycznej polskiej obecności u brzegów Bałtyku. W części drugiej wydarzeń z pierwszych czterech lat II RP. W części trzeciej narodzin faszyzmu we Włoszech. W czwartej lat 1923-1925. W piątej współpracy politycznej Niemiec i sowietów. Publikacje kończy aneks wyjaśniający sens tytułów artykułów publicysty, i zbiór doniesień prasowych o publicyście.
W swej publicystyce zwalczał sanacyjną dyktaturę, lewicowych pisarzy, i Żydów. W II RP z sympatią wyrażał się o faszyzmie sile modernizującej, zapewniającej dobrobyt, zatrzymującej destruktywny postęp lewicowej dziczy. Nowaczyński prócz publicystyki był autorem dramatów, satyr, i esejów literackich.
Nowaczyński pisząc o Żydach w Gdańsku określał przedstawicieli tej mniejszości narodowej mianem „brudasów śmierdzących”, którym towarzyszy „fetor, obżarstwo i wyuzdanie”, osobników rozprowadzając fałszywe banknoty, pozbawionych kultury, „obcierającej nosy w firanki w pokojach hotelowych”.
Jan Bodakowski
tekst na ten temat ukazał się pierwotnie na portalu Prawy.pl http://www.prawy.pl/
Inne tematy w dziale Kultura
