Pierwsza wiadomość jest wiadomością dobrą. Kiedyś, a może zawsze, byli doktorzy, naukowcy i wybitne jednostki, bo wybitność zawsze jest jednostkowa, którzy wiedzieli, co mówią, co badają i odpowiednią wiedzę z odpowiednim ładunkiem inteligencji posiadający. Nie o wszystkich można pisać, bo liter by zbrakło i dlatego krótko o jedynym ze wszystkich Józefie Grancher (ur.29. September 1843 w Felletin, Francja) wspomnę.
Francuski lekarz, pediatra, doktor nauk medycznych, dyrektor laboratorium anatomii patologicznej, dyrektor Szpitala Enfants Malades w Paryżu i członek Rady Dyrektorów Instytutu Pasteura znany był z prac nad grypą, gruźlicą i z tego, że był zwolennikiem izolacji chorych i antyseptyki.
Jak jedyny prowadził badania związane z występowaniem ozonu w atmosferze a występowaniem chorób. Mało ozonu to więcej chorób. Tak więc specjalistą, za którym poszło setki jemu podobnych, a ich prace odcisnęły piętno na naukach o zarazach i pacjentach tych nauk. Odcisk przedstawiam graficznie i przechodzę do wiadomości drugiej.
Po prawie 150 latach mamy znowu to, co Józef Grancher badał, ale przez nowoczesnych medyków nazwanym inaczej zostało. Przyczyny zarazy i objawy te same, a się q... inaczej nazywa. Covid 19. Covid i wielka kupa mniejszych i większych cwaniaków, których jedyny dorobek naukowy to powoływanie się na wyniki badać sprzed 150 lat i przypisywanie sobie odkryć, na które nigdy by nie wpadli.
Gdyby nie Szczęsny Marian Bronowski (ur. 1 stycznia 1864 w Krasnohorce, zm. 26 kwietnia 1942 w Warszawie) – lekarz internista, działacz oświatowy, członek Ligi Narodowej i pierwszego Koła Głównego Towarzystwa Oświaty Narodowej a od 1923 r. dyrektor Szpitalu Św. Ducha w Warszawie, profesor Uniwersytetu Warszawskiego i Akademii Stomatologicznej w Warszawie nie ogłosił pierwszego polskiego doniesienie na temat mononukleozy zakaźnej i w 1919 roku w Wojskowym Szpitalu na Mokotowie nie przeprowadzał eksperyment leczenia chorych na grypę osoczem, to nasze bałwany w najśmielszych marzeniach by tego nie wymyśliły.
Jak powiem, że jeden z naszej kupy po wykonaniu setek, a nawet tysiąca operacji na otwartych płucach rąk nawet nie potrafi umyć, to więcej już nic nie potrafię na koniec wykombinować.
