Woś,dyplomatoły i polityka zagraniczna

Nie jestem wybitnym redaktorem, więc nie pozwolę sobie na byle jakie wywody czy inne pierdołowate opisy dotyczące polityki zagranicznej, którą  można nazwać polityką wojenną. Bo wojna idzie, wprawdzie małymi krokami, ale idzie. Plotki noszą, że będzie III światowa i tu się mylą, ale jesteśmy na takim ... zakręcie historycznym, na jakim byśmy nie chcieli być. Można powiedzieć zakręt śmierci.

 „Polska nie wyciągnęła żadnych wniosków z trzech rozbiorów i usilnie próbuje wywołać trzecią wojnę światową” – pisze Ljubow Stepuszowa w portalu pravda.ru. (...) „Historia niczego nie nauczyła Polaków. Najwyraźniej chcą czwartego rozbioru Polski lub po prostu samozagłady” – dodała.

 To, że nikt się nie przestraszył, co Rosjanie piszą,  można zrozumieć,  ale milczenie o tym, co może nas czekać w najbliższym czasie, nikt  nie mówi.  Szkoda, bo prezydent Ukrainy w Bundestagu mówił, a rząd niemiecki, pomimo nacisków CDU i AfD, tematów poruszanych przez Ukraińca nawet nie przeanalizował.  Dlaczego Niemcy nie mogą podskoczyć Putinowi, już pisałem TUTAJ, więc tylko dodam, że sprawcami europejskiego nieszczęścia są zawsze ci, co w Europie nie mieszkają. Może jest to głupia konkluzja, ale lepsza głupia niż żadna. 

 Połączenie Niemiec było naprawdę wydarzeniem wielkim i historycznym, ale Rosja, która miała decydujący głos umożliwiający połączenie, popełniła największy błąd, który w tej chwili może być błędem, który trzeba naprawić. Rosjanie błędnie ocenili dobrą wolę i uczciwość stron biorących udział w łączeniu i najważniejszy punkt programu  nie został ujęty pisemnie. Takie coś się zdarzyć może jak z wyrafinowanym oszustem masz do czynienia.  

 Rosjanie podczas obrad ustnie omówili dalsze rozwój i kierunek polityczny i militarny dotyczący Ukrainy i rozmowy nabrały odpowiedniej szybkości.  Jeszcze nieistniejąca samodzielnie Ukraina w przyszłości miała być neutralną politycznie i militarnie. Z takim stanem zgadzali się wszyscy obradujący, ale jakiś niezwykły manewr spowodował, że ustaleń ustnych zabrakło w ustaleniach pisemnych. Przez zwykłą skromność rząd USA nie ujawniał tego niezwykłego braku i dopiero w 2006 r. czy 2007 r. afera wybuchła.  Nie może więc nikogo dziwić to, że Ukraina, której afera dotyczyła, dostała nagły impuls.  Do czego dolazło, możemy obserwować na co dzień i nawet może być, że odczujemy bardziej, niż nam się wydaje.

Bo nie bez powodu Stepuszowa napisała: „Historia niczego nie nauczyła Polaków. Najwyraźniej chcą czwartego rozbioru Polski lub po prostu samozagłady”.

 Jeśli Rosji przyjdzie do głowy, uznać umowę o zjednoczeniu Niemiec za niebyłą to wszystkie dodatkowe umowy z granicznymi włącznie mogą okazać się nieważnymi. Nie wiem, czy USA wyrazi zgodę na zbombardowanie Niemiec tylko dlatego, że wraz z Rosją poproszą Polskę o przystąpienie do rozmów o przyszłych granicach naszego imperium, ale czarne chmury nadciągają. Jest to jedyna mądra konkluzja, jaka musi trafić na podatny grunt, byśmy na ostatnich głupków nie wyszli.