Głośne wystąpienie Nigela Farage’a, europosła brytyjskiej partii UKIP sprzed kilku dni jest nadal komentowane.
W trakcie debaty w Parlamencie Europejskim miał się zwrócić do Hermana Van Rompuya, przewodniczącego Rady Europejskiej, takimi słowami: Jest w panu tyle charyzmy, co w mokrej szmacie, a wygląda pan jak niskiej kategorii urzędnik bankowy (cytat za „Rzeczpospolitą”). Farage nie widzi nic zdrożnego w swym chamskim wystąpieniu – uważa, że prezentuje głos swoich wyborców – i nie zamierza przepraszać.
Farage obraził w ten sposób nie tylko głównego adresata swej wypowiedzi, czyli Van Rompuya, nie tylko Belgów, nie tylko „niskich kategorią pracowników bankowych”. Myślę, że w ten sposób obraził też innych Europejczyków. Obraził również zwolenników państw narodowych w Unii Europejskiej.
Sam będąc zwolennikiem państw narodowych, uznaję Farage’a za prymitywnego człowieka, który jest zbyt mało inteligentny i zbyt leniwy, by znaleźć bardziej wyszukane argumenty na rzecz sprawy, której broni.
Takie zachowania będą zawsze „argumentem” wykorzystywanym przez przeciwników, którzy w każdej chwili będą go wykorzystywać w debacie pokazując, jaką „klasę” mają zwolennicy narodowej Europy – kto jest chamem i prostakiem.
I żadnej mierze nie interesuje mnie, że w Wielkiej Brytanii trwa jakaś tam kampania wyborcza. Ja również mógłbym – w trakcie swojej jakiejś tam kampanii wyborczej – powiedzieć o Brytyjczykach, że to kłamcy, a o Panu Farage’u – że znajduję w nim tyle inteligencji, co w zużytym papierze toaletowym. Tylko co to zmieni?
Pan Farage obnażył charakterystyczną dla niektórych polityków (sam mam dwóch na myśli) cechą gardzenia ludźmi – jeśli nie są moimi wyborcami, to są szmatami, a nawet jeśli są moim elektoratem, to i tak zawracają głowę.
Kto miał kiedykolwiek kontakt z posłami, wie jak o ludziach mówią – właśnie nie ludźmi ich nazywają, a „wyborcami”, „elektoratem”. Czy potrzebnymi tylko na czas wyborów. Chamstwo Pana Farage'a razi - szkoda, że nie było nikogo, kto by mu to powiedział.
Inne tematy w dziale Polityka
