Poprzez Polskę cz. 2

Nie było mnie parę dni przy komputerze, ze względu na kolejny wyjazd poprzez Polskę. Niby miałem dostęp do internetu, ale postanowiłem dopiero napisać, jak wrócę.

Podobnie jak w maju (Poprzez Polskę) chciałem nawiedzić błogosławionych i za razem dotrzeć z jednego krańca Polski w drugi. Tym razem wyjazd wypadł w sierpieniu - miesiącu pielgrzymek.

• Plan był taki, żeby nawiedzić następujących błogosławionych:
• Maria Ludwika (Luiza) Merkert, Plac Katedralny, 48-300 Nysa
• Aleksy Sobaszek, Główna 40, Siedlemin
• Dominik Jędrzejewski, Konin, ul. Gosławicka 38
• Wojciech Nierychlewski, ul. Sienkiewicza 21, 99-352 Dąbrowice
• Mieczysława Kowalska ul. J. Piłsudskiego 48, 06-300 Przasnysz
• Michał Sopoćko, Plac Błogosławionego Księdza Michała Sopoćki 1, 15-863 Białystok
• Bolesława Maria Lament Białystok ul. Stołeczna 5
• Antoni Beszta-Borowski, ul. Kościelna 4 A, 17-100 Bielsk Podlaski
• Wincenty Lewoniuk i jego 12 towarzyszy, Pratulin 19, 21-504 Rokitno
• Zygmunt Pisarski Gdeszyn 25,22 – 455 Miączyn
• Jakub Strepa (Strzemię) Tadeusza Kościuszki 2, 37-600 Lubaczów
• Karolina Kózkówna, Zabawa, 33-133 Wał-Ruda
• Stanisław Mysakowski ul. Św. Stanisława 2,32-823 Szczepanów

Niedziela.

Dzień zaczałem od Mszy Św., bo w taki spoósb chciałem rozpocząć całą drogą. Wyjachałem spod domu około 11 w kierunku Nysy. W Nysie zatrzymałem się na Placu Kateralnym i zacząłem robić zdjęcia:)

Dalej była już droga w kierunku Bogatyni przez miasta i miasteczka Dolnego Śląska i Śląska Opolskiego, np. przez Dzierżoniów. Deszcz na szczęście mnie omijał:)

Po kilku kolejnych godzinach doczłapałem do Bogatyni:). Nocleg miałem w następującym miejscu:).

Poniedziałek

Bogatynia jak Bogatynia ładne miasto, do tego góry, dziura w ziemi, ale i tzw. trójstyk granic:)

Dalej droga prowadziła w kierunku Siedlemina. Gdzieś w połowie drogi złapał mnie deszcz. W Siedleminie dalej padało.

Z Siedlemina trasa w deszczu wiodła do Konina.

Z Konina zaś opłotkami dojechałem do Dąbrowic.

Nocleg miałem w miejscowości Skłóty. Przy dojeździe na miejsce noclegu przestało padać:).

Wtorek

Rano po śniadaniu, kiedy pakowałem się na motocykl okazało się, że nam pęknięty stelaż pod kufrem. Dwie godziny pracy nie pomogły, mimo życzliwej pomocy mechnaika w Skłótach. Tak czy owak pojechałem dalej, po pogoda była bardzo dobra:)

Pośredni przystanek był w Przasnyszu.

Dzisiaj okazało się, kiedy przeglądałem zdjęcia, że pomyliłem adres i zamiast zrobić zdjecie klasztorowi Kapucynek, zrobiłem zdjęcie klasztorowi o. Pasjonistów:).

Przystankiem drugim była granica polsko-litewska.

Nocleg miałem w Domu Rekolekcyjnym Diecezji Ełckiej w Smolanach.

Środa.

Ze względu na prognozę pogody, która mówiła o tym, że pod południu ma padać pojachałem na południe dość wcześnie, bo o godzinie 9.

Piewszym i drugim przystankiem był Białystok. Piewszym było Sanktuarium bł. Ks. Sopoćki.

Drugim miało być Sanktuarium Marii Lament, ale GPS mi wysiadł, co pzełożyło sie na to, że znów byłem w nie w tym miejscu co potrzeba:)

Trzecim przystankiem był Bielsk Podlaski.

Z Bielska Podlaskiego dojechałem poprzez Janów do Pratulina.

Z Pratulina kierowałem się do Kodnia. W Kodniu parę chwil po przyjeżdzie trafiłem na Mszę Św. w Sanktuarium M. B. Kodeńskiej.

Nocleg miałem w takim oto miejscu:). W nocy się okazało, że przez burzę rozmiękła ziemia i o 3 nad ranem musiałem dźwigać motocykl do pionu:).

Czwartek

Z Kodnia kierowałem się dalej na południe w kierunku Gdeszyna.

Z Gdeszyna zaś dojechałem do Lubaczowa.

Nocleg, podobnie jak rok temu, miałem w Jarosławiu. Sam Jarosław miałem w końcu szanse zwiedzić, bo rok temu byłem na tyle zmęczony, że było to ostatnią rzeczą, którą chciałem zrobić:)

Miasto ładne i do tego ma parę zabytków, które mogą przypaść do gustu m. in. miłośnikom renesanu.

Ratusz

Kamienice przy rynku.

Cerkiew unicka

Minus był taki, że złapał mnie deszcz podczas zwiedzania i wróciłem ze zwidzania cały mokry:)

Piątek - powrót do domu

Z Jarosławia częściowo A4 i DK 4 wracałem do domu. Ale nie bezpośrednio, bo przystanek miałem w Zabawie...

i w Szczepanowie.

Koniec wypawy to powrót do domu. Jak policzył mi Wujek Gógle przejchałem ponad 2250 km. Zużytej benzyny nie liczyłem, ale też pewnie było z kilkadziesiąt litrów. Tym razem dawałem sobie trochę lepiej radę, bo przejchane dystanse były krótsze niż w maju, ale mimo to mam wrażenie, że prowadził mnie Pan Bóg. Miałem parę sytuacji, w których myślałem, że nie pojadę dalej, ale się jednak dało.

Dzięki Ci Panie Boże!