Jan Olszewski bez biografii w IPN

Temat aktorów Teatru Ateneum w Warszawie musi niestety poczekać, bo 20-sta rocznica utrącenia suwerennego rządu i lustracji na lata zasługuje na uwagę Czytelników. Jednym z bohaterów – pozytywnych – tamtej nocy był premier Jan Olszewski. Wcześniej, przez długie lata w opozycji do ustroju komunistycznego i obrońca w sprawach politycznych. W ciągu 10 lat istnienia IPN na biografię zatrudnionych tam osób sobie nie zasłużył w przeciwieństwie np. do Jakuba Bermana.

Ja również nie poświęciłem dużo czasu zgromadzonym na niego dokumentom, z Czytelnikami podzielę się tymi, które przeczytałem przy okazji badania innych spraw. Najobszerniejszy dokument dot. Olszewskiego z tej teczki to streszczenie planowanych działań w ramach sprawy rozpracowania z 1969 r.:

/.../ - Grupa rewizjonistyczna: adwokaci Jan OLSZEWSKI, Jan KONOPKA, Stanisław SZCZUKA /sprawa krypt. „Obrońca”/

1. W rozpracowaniu J. OLSZEWSKIEGO dążyć do zdobycia materiałów kompromitujących, które posłużyłyby do pozyskania go do współpracy ze Służbą Bezpieczeństwa. W tym celu opracowywać nadal i doprowadzić do pozyskania 2 kandydatów mających głębokie dotarcie do figuranta.

2. W przypadku nieudanego pozyskania zmierzać do politycznej kompromitacji i izolacji J. OLSZEWSKIEGO przez:

- opracowanie i wysłanie w porozumieniu z Dep. I MSW meldunku do RWE o rzekomej współpracy figuranta ze Sł. Bezpieczeństwa;

- przez sieć t.w. rozpowszechnić w środowisku wiadomość identycznej treści.

3. Upewnić się o ułomnościach fizycznych L. OLSZEWSKIEGO [tu dane wrażliwe] i wykorzystać ten fakt do kompromitacji go w najbliższym otoczeniu.

4. Dążyć do poróżnienia J. OLSZEWSKIEGO z jego przyjaciółką i bliską współpracownicą M. MIKLASZEWSKĄ i w tym celu wykorzystując jej najbliższy wyjazd na urlop podstawić jej odpowiednio dobranego t.w.

Chociaż podpis jest zamazany, a teczka w ogóle zachowana w złym stanie, informuję, iż autorem tego perfidnego dokumentu jest Zastępca Naczelnika Wydz. II Dep. III mjr J. Łabęcki.

Dowodem na to, że planu nie trzymano się ściśle i dopuszczano inwencję funkcjonariuszy jest zadanie zlecone dla źródła „Andrzej”:

Przy nadarzającej się okazji puszczać w środowisku plotkę, że J. OLSZEWSKI współpracuje z MSW.

tu bezpośrednim zleceniodawcą był funkcjonariusz A. Cichocki. Wyjaśniam, że taktyka puszczania plotek o współpracy z SB to najczęściej stosowana metoda „neutralizacji” niewygodnych prawników.

Inne wzmianki w tej teczce poświadczają wpływ Jana Olszewskiego na Leszka Kołakowskiego i obronę Janusza Szpotańskiego.

Niewiele u mnie tych materiałów, a przez następnych 20 lat (1970-1990) musiały się jeszcze jakieś pojawić. W katalogu osób rozpracowywanych Jan Olszewski się nie pojawił, więc chyba swojej teczki nie chciał czytać.