W teczce rozpracowania księdza Popiełuszki krypt. „Popiel” można także znaleźć przykład działania - opisywanej w zeszłym tygodniu - agentury kosiarskiej m.in. „zabezpieczającej” przebieg nabożeństw:
KOMENDA STOŁECZNA Warszawa, dnia 25.IV.1982 r.
MILICJI OBYWATELSKIEJ
SŁUŻBA BEZPIECZEŃSTWA
dopisek Oryginał wysłano
do MSW TAJNE
Egz. nr
INFORMACJA
Dotyczy przebiegu mszy w kościele św. Stanisława Kostki
w Warszawie w dniu 25.IV.1982 roku
W dniu 25 bm. o godz. 19.00 w kościele św. Stanisława Kostki przy ul. Hozjusza 2 w Warszawie odprawione zostało nabożeństwo w intencji – jak podano na wstępie – „pomyślności Ojczyzny, pokoju w Ojczyźnie, pozbawionych wolności, aresztowanych, internowanych, skazanych oraz ich rodzin”. Uroczystość powyższa była ponadto zorganizowana w związku z I rocznicą poświęcenie w tym kościele /26.IV.1982 r. przez Zbigniewa Kraszewskiego/ sztandaru NSZZ „Solidarność” Huty „Warszawa” /plakaty informujące o mającej się odbyć mszy ukazały się w kilku punktach stolicy/.
Kazanie w obecności ok. 2.000 osób, z których ok. 150 posiadało znaczki z napisem „Solidarność” oraz emblematy MB, wygłosił były kapelan „Solidarności” Huty „Warszawa” ks. Jerzy Popiełuszko. W kazaniu stwierdzić m.in.:
- chociaż decyzją władz obecnych związek zawodowy „Solidarność” jest w zawieszeniu, to wypada nam w dniu dzisiejszym wspomnieć o rocznicy. Dokładnie przed rokiem dzwony naszej świątyni obwieściły radosnym głosem rozpoczęcie uroczystości poświęcenia sztandaru „Solidarności” hutników Warszawy;
- stajemy przed Twoim ołtarzem, aby zanieść błaganie o wolność w Ojczyźnie, stajemy w piątym miesiącu stanu wojennego, w 134 dniu udręki narodu. Pochylamy pokornie głowy, aby prosić o siłę wytrwania i mądrość w tworzeniu jedności;
- stajemy w I rocznicę poświęcenia sztandaru „Solidarności” Huty „Warszawa”, sztandaru, na którym oprócz napisu „Solidarność” jest wizerunek Twojego sługi św. Floriana;
- sztandar ten był chlubą tysięcy hutników, a dzisiaj musi ukrywać się przed ludźmi, którzy boją się słowa solidarność;
- tak bardzo chcieliśmy pokoju, budować Twoje królestwo na ziemi, w naszej umęczonej polskiej ziemi. A tym czasem stało się inaczej. Do dzisiaj tak wiele rodzin naszej Ojczyzny jest osieroconych, do dzisiaj dzieci oczekują na powrót ojców i matek pozbawionych wolności;
- uwięzionym, którym wytoczono procesy za to, że godnie i do końca chcieli zachować wierność przysiędze złożonej na sztandary ze świętymi wizerunkami, których postawiono w jednym szeregu z pospolitymi przestępcami i malwersantami, skazanym na długoletnie więzienia synom naszego narodu, daj siłę ducha i siłę wytrwania;
- modlimy się do Ciebie Panie za tych, którzy nie wiedzą, co czynią, przysparzają cierpień ludzkich, niepokoju i lęku własnym rodakom;
- prosimy Cię Ojcze za tymi, którzy łamią ludzkie sumienia – łamanie sumień jest gorsze od zadawania śmierci fizycznej, od zabijania;
- modlimy się Ojcze Wszechmocny za pracowników wymiaru sprawiedliwości, którzy nie mają odwagi zaprzeczyć kłamstwu, a fałsz przyjmują za prawdę;
- tym, którzy ukrywają się i są ścigani do dziś jak przestępcy, daj Boże, aby na drodze swej poniewierki spotykali ludzi życzliwych.
Czynny udział w nabożeństwie wzięli aktorzy warszawscy – Władysław Kowalski i Hanna Skarżanka /głosili teksty poetyckie/ oraz Jan Englert, który po wystąpieniu ks. Popiełuszki intonował następujące modlitwy:
- módlmy się za pozbawionych wolności, skazanych, aresztowanych i internowanych,
- módlmy się za ludzi zwolnionych z pracy,
- módlmy się za dzieci, których rodzice przebywają w więzieniach i obozach,
- módlmy się za działaczy „Solidarności”, wobec których prowadzone są postępowania karne, aby w procesach tych zwyciężyła prawda i sprawiedliwość,
- módlmy się za ludzi, którzy oddali życie za sprawiedliwość w Ojczyźnie, a zwłaszcza za robotników Wielkopolski, Wybrzeża i Śląska, aby ich ofiara posłużyła dla odnowy moralnej narodu,
- módlmy się za wszystkich, którzy są na służbie kłamstw i niesprawiedliwości, aby Bóg otworzył im oczy i dopomógł im dostrzec prawdę.
Ofiary składane na tacę przeznaczone były „dla ludzi i rodzin, wśród których są osoby pozbawione wolności”.
Na zakończenie uroczystości odśpiewano „Boże coś Polskę ...”
- większość zebranych miała w tym czasie uniesione ręce z rozwartymi palcami w kształcie litery „V”.
X X X
Wystrój ołtarza stanowił stolik przykryty flagą o barwach narodowych z czarną szarfą oraz kapelusze hutnicze z wpiętymi w nie znaczkami „Solidarności”. Element dekoracyjny wnętrza kościoła stanowił również sztandar z napisem „Solidarność”.
Przed rozpoczęciem uroczystości trzyosobowa delegacja z opaskami związku złożyła przed ołtarzem kosz biało-czerwonych kwiatów.
Działo się to wszystko w czasie stanu wojennego, frekwencja jeszcze niewysoka.
Osoby zadowolone i niezadowolone z lektury proszę o klikanie na poniższe reklamy.
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Kultura
