Pinczer to jedna z najmniejszych ras spośród psów domowych, popularnie nazywana ratlerkami. Zwierzak tak przywiązuje się do właściciela, że oddanie pod opiekę komuś innemu może doprowadzić pieska do depresji.
Pochodzenie ratlerka
Pinczer miniaturka pochodzi z Niemiec, a za prawowitą rasę został uznany w 1870 roku. Malutkie psiaki wywodzą się z rodziny terierów. Pinczer występuje w dwóch okazach: miniaturowym, czyli jako ratlerek albo średniej wielkości. W czasach nowożytnych pinczer był wykorzystywany do łapania szczurów, a z biegiem czasu stał się ulubionym pupilkiem niemieckich arystokratek.
W XIX wieku rolnicy dostrzegali ogromny pożytek z ratlerków w łapaniu szczurów i szkodników w pobliżu upraw. W dzisiejszych czasach pinczery sprawdzają się jako psy stróżujące i do towarzystwa. W latach sześćdziesiątych XX wieku rasa ratlerów została odtworzona na terenach Czechosłowacji.
Pinczer miniaturowy - wygląd
Ratlerek mierzy w kłębie ok. 25-30 cm i waży do 5 kg. Średnia wersja tej rasy osiąga w kłębie wysokość nawet 50 cm przy wadze 15-20 kg. Pinczer charakteryzuje się kwadratową budową ciała i bardzo dobrze zarysowaną, proporcjonalną sylwetką. Psy mają bardzo krótką i lśniącą sierść, mocną głowę z lekko płaskim czołem. Pinczery występują w umaszczeniu czarnym, lekko podpalanym, brązowym z rudymi odcieniami i całkiem rudym. Pod względem sylwetki przypominają dobermany. Ratlerki są zminiaturyzowaną wersją średniej wielkości rasy.
Nos pinczera zawsze jest czarny. Psy posiadają silne, zwarte szczęki, ciemne oczy i niezbyt długą szyję. Ogon w kształcie szabli, spotyka się również haczykowaty wzór. Uszy wysoko osadzone, niekiedy opadają w kształcie litery V. Psy rasy pinczer mają też umiarkowanie szeroką klatkę piersiową, która sięga do łokci. Ich mięśnie są uwypuklone w czasie żwawego chodu lub biegu zwierzęcia.
Charakter pinczera
Pinczera miniaturowego moglibyśmy bez problemu schować do plecaka, a jednocześnie to silny i gibki pies. Ratlerek uwielbia zaznaczać swoją obecność i od razu przywiązuje się do pana, jak i do miejsca pobytu. Swoje oddanie i miłość odczuwa najczęściej wobec jednego właściciela. Pinczer źle znosi oddanie pod stałą opiekę komuś innemu - grozi mu wtedy apatia, ogromny smutek, a niekiedy i depresja. Bez problemu pomieszkuje zarówno w bloku mieszkalnym, jak i w domu z ogrodem. Obojętnie, czy mowa o małej wersji pinczera czy średniej, nie obędzie się bez długich spacerów z pupilem. Ratlerki wymagają ruchu, są żywiołowe i wybiegane.
Pinczer to bardzo towarzyski pies, idealny w zabawach z dziećmi. Ma skłonność do dominacji, dlatego warto od początku poskromić jego charakter i starać się go ukształtować. W innym wypadku może zbyt często szczekać, a z racji stróżującego charakteru źle interpretować zachowania postronnych osób i zwierząt. Pinczer z natury uwielbiał tropić i eliminować szkodniki. Ratler bardzo szybko łapie komendy, nie wymaga ściśle sprecyzowanego treningu.
Nie sprawi żadnych kłopotów w uspołecznieniu -nawet komuś, kto nigdy nie posiadał wcześniej psa. Dużą rolę w prowadzeniu pinczera odgrywa ruch, który poskromi jego nerwowość. Pies tej rasy chętnie bierze udział w sportach zwierzęcych, jest inteligentny, a poza tym - jeśli obyty z innymi domowymi pupilami - tolerancyjny. Z natury jednocześnie spokojny i żywy - oto pinczer w całej okazałości.
Pielęgnacja i zdrowie pinczera
Pinczer jest długowiecznym psem, który pozostaje przy właścicielu nawet do 15-16 lat, dorastając w odpowiednich warunkach. Sierść tej rasy jest łatwa w pielęgnacji, nie wymaga częstych kąpieli. Wystarczy nawet 5 razy do roku pomoczyć ratlera. Jeśli chodzi o czesanie, to idealną szczotką jest furminator. Pinczer wymaga większej uwagi pod tym względem w okresie lnienia. W zimie musimy zaopatrzyć nasze zwierzę w ocieplany kaftanik oraz ochronić jego uszy. Ta część ciała jest szczególnie narażona na odmrożenia przy niskich temperaturach. Pamiętajmy o odpowiedniej diecie. Niekorzystna dla pinczera średniej wielkości będzie otyłość.
Choroby dotykają głównie pinczery miniaturowe. Do typowych schorzeń u ratlerków zaliczamy zapaść tchawicy, która objawia się usilnym kaszlem i nierównym oddechem. Analizę przypadłości dokonuje weterynarz na podstawie obrazu RTG. Psy tej rasy zapadają na zapalenie tchawicy w okolicach 6. roku życia.
Inną groźną przypadłością jest wrodzone zwichnięcie łokcia lub rzepki. Wśród ratlerów występuje również cukrzyca. U pinczerów pojawia się kamień na zębach, dlatego należy dbać o uzębienie czworonoga. Psy wymagają pielęgnacji paznokci co kilka miesięcy.
GW