Widać, że premier Tusk chce ocieplić wizerunek rządu, bo stawia na kobiety.
Najpierw awansował Elżbietę Bieńkowską, która zaczęła - jednocześnie - sprawować funkcje ministra infrastruktury i rozwoju oraz wicepremiera, a teraz zmienił rzecznika rządu - w osobie Pawła Grasia - na Małgorzatę Kidawę-Błońską.
Pani rzecznik sprawia wrażenie osoby kompetentnej i komunikatywnej, więc powinna sobie poradzić w sferze informacyjnej. Dziś zresztą nie było słychać jakichś nieprzyjaznych jej głosów, tak z koalicji, jak i z opozycji, a raczej wszyscy uznali, iż jej rzecznikowanie będzie pełniejsze, niż poprzednika.
Panie z rządu nie są więc problemem dla premiera, bo i też znają granice swoich ról. Gorzej ma premier z żoną, bo ta wyrywa się na większą popularność. A to pisząc książkę, a to wypowiadając się w mediach. I zdradza, tak tajemnice alkowy, jak i prywatne relacje czy zachowania swojej rodziny, w tym premiera. A to się nie opłaca, nawet gdy robi się to w dobrej wierze. Bo, gdy jest się - nawet - tylko żoną osoby publicznej, to trzeba dbać, aby nie być przy niej najsłabszym ogniwem.
A na marginesie i z innej beczki: ruszył już wyścig na kandydatury do europarlamentarnych wyborów. Niektóre budzą uśmiech, ale też pewien rodzaj zażenowania, choć kandydaci będą zapewne - w kampanii wyborczej - przedstawiani, jako te kryształy bez skazy czy białe lilie. I na tej fali, jakoś tak przypomniałam sobie pewną reklamę /wafelków/, która podobno wzbudzała mieszane odczucia, a mnie - przy całym jej tragicznym wydźwięku - jednak śmieszy:
Inne tematy w dziale Polityka
