Dwa w jednym. Head and shoulders, brzmiała reklama szamponu, nie dość że mył włosy, to jeszcze chronił przed łupieżem. Rotacyjny marszałek Hołownia już ten poziom w swoim nowym wcieleniu osiągnął, a zbliża się powoli do standardu trzy w jednym. Pierwsze wcielenie to błazen medialny, w którym po latach studiów w TVN czuje się jak w ryba w wodzie, a że Bozia mu w odróżnieniu od mądrości, inteligencji nie poskąpiła, w szczególności zdolności do zapamiętywania oraz odtwarzania wyuczonych kwestii, to robi to dość dobrze, co przyznaję z pewnym absmakiem, bo nie ukrywam, że nie należę do wielbicieli Szymona Hołowni. Nigdy właściwie za nim nie przepadałem, niewiele się nim interesowałem, słyszałem o jego zawrotnej karierze autora jednej książki pod kilkunastu tytułami, czasami rzuciłem oko na jego wygłupy medialne, ale nie traktowałem go poważnie. Zacząłem gdy objawił się jako uczestnik życia politycznego. Nie mam wątpliwości, że ta rola została mu zlecona. Nic, albo niewiele wskazywało, że hodowany jest osobnik do brudnej politycznej roboty. Wracam do błazenady Sz. Hołowni. Był jeden błazen w polskiej historii niejaki Stańczyk, ale Hołownia nigdy mu nie dorówna, nie tylko dlatego, że dzieli ich czas, miejsce, ale przede wszystkim przepaść intelektualna i moralna. Hołownia jest błaznem współczesnym, nowoczesnym, osobą, zabiegająca o popularność i w tym celu uciekający się do wygłupów, do różnych sztuczek, trików, czasami bon motów, fraz, nie zawsze wstawianych na miejscu. To jego życiowa rola, z której jak myślę, nie uda mu się nigdy wyjść, bo weszła mu w krew, i choć próbuje udawać polityka, męża stanu, osobę pełną empatii, to są to działania daremne. Prędzej czy później dochodzi do sytuacji, gdy błazen z niego wychodzi. Błaznuje na okrągło, gdy ustala izbę do rozpatrywania wniosków o odwołanie posłów, którym wcześniej wygasił mandaty, błaznuje, gdy zamyka przez posłami główne drzwi parlamentu, błaznuje, gdy jednego dnia nakazuje zdjąć barierki przed Sejmem, drugiego dnia robi coś zupełnie odwrotnego. Dzień bez błazenady to dla Hołowni dzień stracony.
A co z drugą rolą ? Właściwie od kiedy stał się drugą osobą w państwie ubzdurał sobie człeczyna, że będzie nauczycielem, i to takim pełną gębą, całego narodu, i to w pełnym zakresie. Hołownia uczy i wychowuje. Dał temu wyraz zwłaszcza wczoraj, gdy przerywał co kilka minut referentowi projektu obywatelskiemu, zwracając mu uwagę, że mówi nie jak należy, że nie powinien wypowiadać uwag, jego zdaniem niestosownych. Referent niewiele sobie z tego robił, uznając, że nie będzie mu Hołownia mówił, co ma mówić, a parlament to miejsce do mówienia nawet najbardziej niepopularnych rzeczy, i został usunięty przez Hołownię z mównicy. Tego jeszcze nie było, w Sejmie, przynajmniej na taką skalę, to znaczy nie było pouczania, przynajmniej na taką skalę, wtrącania się wtok mówienia przez marszałka. To czystej wody tresura. Treser Hołownia wcześniej wytresowany na kursach poprawności politycznej przeniósł tresurę do parlamentu. Dostał do ręki nowe narzędzia, guzik do wyłączania mikrofonu i nim tresuje mówców. I śmieszno i straszno. Hołownia może oczywiście prawie wszystko, a zwłaszcza wyłączać mikrofon, ale to co robi jest nie tylko głupie, błazeńskie, ale skazane na niepowodzenie. No bo co z tego, że wyłączy mikrofon. Mówca pójdzie do portalu, radia, telewizji, albo nagra się na you tubie i powie to co chciał powiedzieć, a nawet więcej i Hołownia mu w tym nie przeszkodzi, a na dodatek Hołownia robi mu reklamę, a dodatkowo odziera z pozytywnych naleciałości swój główny błazeński strój, pokazując swą prawdziwą ciemną stronę, poganiacza, pohukiwacza, poprawiacza, człowieczka do czarnej roboty. Że łamie konstytucyjną wolność słowa lepiej nie wspominać. Pewnie nie doczytał jeszcze konstytucji, pewnie jest gdzieś przy pierwszym, nomen, ustępie.
Treser i błazen w jednym. Pewnie nie będzie miał problemu z zajęciem, gdy naród odeśle tego pajaca na śmietnik historii, a Polacy odpowiedzą temu domorosłemu cenzorkowi z godnościom osobistom.
