Po czterech moich tekstach, “Nowe Europejskie Państwo Komunistyczne”, “Brexit”, “Czym red. Sakiewicz obraził Różę Thun?” oraz “A weźcie już stąd tę Polskę w cholerę …”, pora na krótkie podsumowanie. Dla przypomnienia teksty dotyczą z pozoru nieracjonalnych kroków podejmowanych przez europejskich decydentów. Tych ze struktur UE i przywódców państwowych. Od przyjmowania imigrantów, wśród których ze świecą szukać kobiet i dzieci uciekających przed okrucieństwami wojny. Zamiast nich mamy jeden w jeden chłopów na schwał w poborowym wieku. Poprzez Brexit, który jak dotąd przynosi same straty i jeszcze je przyniesie. Aż do Polski i roli jaką już tradycyjnie w Europie pełni, czyli zawalidrogi dla wielkich europejskich planów. Pozornie nie należący do cyklu tekst “Czym red. Sakiewicz obraził Różę Thun?”, również go do niego zaliczam, ze względu na jego bohaterkę, która w strukturach unijnych pełni rolę strażnika ideologii Altiero Spinellego. Ano właśnie, wszystkie te teksty łączy właśnie osoba tego włoskiego komunisty, który będąc uwięziony przez faszystów na wyspie Ventotene, opracował plan uczynienia z Europy państwa komunistycznego. Idąc w ślady swojego guru Marksa, unikając leninowskich i przede wszystkim stalinowskich błędów, lecz korzystając z części Lenina pomysłów praktycznych, opracował Spinelli plan, który od wielu już dziesiątek lat powoli jest wdrażany. My znajdujemy się w czasie, kiedy owa nowa struktura ma zostać wreszcie domknięta.
W swoich tekstach zawarłem hipotezy, które uwzględniając plan Spinellego próbują wytłumaczyć zjawiska pozornie jako się już rzekło nieracjonalnych postępowań europejskich elit. Jednak nie było moim celem jedynie przekonanie do nich czytelników. A każdym bądź razie, nie głównym celem. Głównym celem było przedstawienie alternatywnych rozwiązań.
Dominującym w środowisku prawicy tłumaczeniem napływu imigrantów, brexitu, czy ostatnio ostrego postępowania europejskich decydentów wobec naszego kraju, jest ten, odwołujący się do ich zafiksowania na punkcie “politycznej poprawności”. Zdaniem tych komentatorów elity europejskie nie chcąc, czy nie będąc w stanie się oderwać od wymyślonych przez siebie narracji, wpadły w spiralę na której końcu jest ich zguba.
Wydaje się zatem, że wystarczy tylko czekać, pilnując swego państwa i czekając aż zlewicowaną Europę pochłonie ich własna idea.
Obawiam się, że nie ma nic gorszego niż lekceważenie przeciwnika. Proszę sobie porównać co o PiS-ie i Kaczyńskich pisano i mówiono przez lata. Ile na ich temat wymyślono kompletnych bzdur, ile kłamstw, ile manipulacji. Karmiono ludzi tymi bzdurami przez całe lata, a skończyło się diagnozą i kompromitacją jaką przed prezydenckimi wyborami wypowiedział Adam Michnik. Człowiek który uwierzył we własną propagandę. Propagandę opartą na błędnych diagnozach. Diagnozach, które dla propagandowych celów miały pomniejszyć, ośmieszyć i zmarginalizować PiS.
Ostatnią diagnozę opartą na lekceważeniu europejskich elit, ze znanych i ważnych osób, wypowiedział doradca Prezydenta prof. Zybertowicz. Ale takich opinii jest w tym środowisku multum. Mało kto ma tu choćby odrobinę odmienny pogląd. Politycy i dziennikarze wręcz prześcigają się w postponowaniu europejskich elit. Dlatego między innymi pokusiłem się o własną hipotezę. Hipotezę, która przywraca zdrowie europejskim decydentom i racjonalne postępowanie. Taka analiza rzeczywistości jest chyba zdecydowanie bardziej rozsądna.
Kolejnym problemem jaki się wyłania ostro z projektu Spinellego, jest problem Niemiec. Czy Niemcy grają tu własną imperialną grę poza ideami włoskiego komunisty, czy jednak elity niemieckie są skomuszone do cna? Oto jest pytanie! Ja przyznam nie mam tu jasno określonego poglądu, choć gdybym już musiał się zdeklarować, wybrałbym skomuszenie. Z wielu drobnych faktów jakie miałem okazję obserwować, poza jasną deklaracją Merkel która na grobie Spinellego złożyła kwiaty, wydaje mi się, że Niemcy się zinternacjonalizowali. Elity przestały myśleć, przynajmniej w sferze deklaratywnej, kategoriami nacji. Specjalnie piszę w sferze deklaratywnej, bo nacjonalizm tkwi chyba zbyt głęboko w ludzkiej naturze by się go ot tak, z pokolenia na pokolenie pozbyć. Dam tu przykład Gomułki. Typowego internacjonalistycznego komunisty, który jednak pomimo wszystko również realizował interesy polskie. Chcąc tego czy nie, występował w interesie nacji. Zresztą czy Sowieci, najprawdziwsze komuchy ze wszystkich komuchów, czyż nie realizowali mimowoli interesów imperialnej Rosji? Później Putin zmienił tylko szyld, a resztę dostał w spadku po komunistach.
Otóż jestem przekonany, że w podobny sposób odbędzie się komunizacja Europy. Pomimo być może najszczerszych chęci budowy pozbawionych narodowości regionów i tak w ostatecznym rachunku to niemiecka nacja uzyska z tego projektu najwięcej. Tak jak to było z Rosją. Zatem dzisiejsze rzeczywiste plany niemieckich elit i tak nie mają większego znaczenia.
A teraz na koniec, sam swoje argumenty podważę. A co!
Jednym z warunków budowy jednego politycznego komunistycznego organizmu opracowanego przez Spinellego, jest brak samowystarczalności poszczególnych dotychczasowych państw. Tylko tak bowiem można będzie za pomocą marchewki i kija dbać o jedność. Problem w tym, że to w Niemczech znajdzie się poprzez rurociągi północne, gazowy kurek… i to wszytko z Rosji…
