I wcale niegrzecznie prosi mnie, bym wykonał jej polecenia. Nim to prawdopodobnie będą zmuszony uczynić (bowiem jestem mały robaczek, a ona dysponuje wielkimi mocami zła) chciałbym wiedzieć dlaczego mam płacić za jej i jej kumpli fanaberie. Ponadto chciałbym wiedzieć w oparciu o jakie to wskaźniki jakiś jej fagas obliczył, że mam przyjąć określoną przez niego (w oparciu o niezbyt jasne kryteria) liczbę gości, ktorzy wcale nie chcą u mnie mieszkać, ani nawet bywać. Są powody by przypuszczać, iż w tym liczeniu fagas biorąc pod uwagę za przeproszeniem interes jego chlebodawczyni nie brał pod uwagę interesu "innych", np. wielkości bogactwa przypadającego na twarz przeciętnego Polaka w relacji do wielkości bogactwa przypadającego na obywatela krajów starej unii.
Ta kobieta z flagą już przekroczyła granice przyzwoitości, ale jej mało. I mnie chce uczynić współwinnym jej niecnych czynów. Ja na to nie wyrażam zgody! I chciałbym oświadczyć, iż ani ta waszmość pani, ani jej flaga, ani jej fagas (tudzież jej, jego i innych moce) mnie nie przestraszą i nie spowodują, że będą milczeć (sugerowanie by milczeć było już ćwiczone w przeszłości bez rezultatu).
Piszę to między innymi dlatego, iż właśnie doświadczam nieprzyjemnego napięcia psychicznego, pojawiającego się wtedy, gdy jednocześnie występują dwa elementy poznawcze (np. myśli i sądy), które są niezgodne ze sobą. Jeszcze wczoraj mniemałem, że ta pani to kulturalna, słuchająca innych ludzi przywódczyni. Dziś widzę ją jak wrzeszczącą, nie trzymającą zwieraczy jędzę usiłującą mnie obrzucić tym, czego jej się nie udaje utrzymać w środku. Ale winna wiedzieć, że jej i jej fagasowi to się nie uda. Myślę, że i inni będą wiedzieć, że jedyną obroną przez złem jest prawda, a ta właśnie wyszła na jaw.
