12 października 1953 to nie jest jakaś szczególnie ważna data, jednak przypomnieć należy, choćby po to, by drań w mundurze pułkownika wojska polskiego nie mówił, że w czasach PRL - u aresztowań dokonywano z niezbędną kulturą, której rzekomo obecnie brakuje. Bo jeśli wierzyć dramatycznemu oświadczeniu aktora Malajkata " teraz za wszystko idzie się do więzienia "
Pamiętać o takich rzeczach należy i dlatego, by czerscy specjaliści od polit - propu niczego nie relatywizowali.
12 października 1953 roku do pobernardyńskiego klasztoru w Stoczku
Warmińskim przywieziono najbardziej niezwykłego aresztanta PRL - u, Prymasa Polski kardynała Stefana Wyszyńskiego. Cała historia zaczęła się wyjazdem do Moskwy tow. Bieruta i tow. Mazura, którzy z zachowaniem niezbędnej kultury zwrócili się do tow. Stalina o zgodę na aresztowanie kardynała Wyszyńskiego. Tow. Stalin wykazał się jeszcze większym poczuciem kultury, bowiem zgody na aresztowanie Prymasa nie udzielił. Trzeba było jego śmierci, by dyszący nienawiścią do Kościoła katolickiego, miejscowe staliniątka zdecydowały się na aresztowanie najważniejszej osoby w polskiej wspólnocie wyznaniowej.
25 września 1953 roku, ok 22:00 pod rezydencję Prymasa Polski kardynała Stefana Wyszyńskiego zajechało kilka ubowskich Citroenów – demokratek. Ubowcy po wejściu do rezydencji przedłożyli Prymasowi urzędowy dokument nakazujący opuszczenie Warszawy i zakazujący sprawowania jakichkolwiek posług kapłańskich. Prymas - jak większość współczesnych mu Polaków - nie miał złudzeń co do istoty komunistycznej władzy w Polsce, miał więc przygotowany " niezbędnik aresztanta " z rzeczami osobistymi. Jednak nie zabrał go ze sobą, a najbliższych współpracowników pożegnał słowami : Niczego nie zabieram, ubogi przyszedłem do tego domu i ubogi wychodzę.
Po odmowie podpisania dokumentu przez Prymasa, kolumna ubowskich Citroenów - demokratek opuściła Warszawę, wywożąc aresztanta w nieznanym kierunku. Dla komunistów zaczął się czas bezsilnej wściekłości, dla Prymasa czas próby. Czas niezłomnego heroizmu, wierności prawdzie i wierze. Próba z której wyszedł zwycięsko 28 października 1956 roku. Jako jedyny tej rangi hierarcha kościelny powrócił na poprzednio piastowaną funkcję, przypadek bez precedensu w demoludach. Początkowo więziono Prymasa w klasztorze Kapucynów w Rywałdzie k/ Radzynia Chełmińskiego, po dekonspiracji miejsca internowania przewieziono aresztanta do pobernardyńskiego klasztoru w Stoczku Warmińskim, gdzie przetrzymywano go od 12 października 1953 roku do 6 października 1954 roku.
Dwa pozostałe miejsca gdzie przetrzymywano Prymasa to klasztor franciszkanów w Prudniku i klasztor nazaretanek w bieszczadzkiej Komańczy.
Z pobytem Prymasa w Stoczku Warmińskim ja mam pewien problem, bo nie wiem czy tow. Bierut nie miał czasem poczucia humoru i znając być może historię tego miejsca pozwolił sobie na drobny żart w stylu starego enkawudzisty. Nie wiem czy przewiezienie Prymasa do Stoczka to przypadek. Po Anschlussie Austrii więziono w Stoczku Warmińskim ( niem. Springborn ) austriackich, krnąbrnych hierarchów katolickich, a podczas wojny osadzano w klasztorze księży, którzy w jakiś sposób narazili się Gestapo.
Stoczek Warmiński to trzecie - po Świętej Lipce i Krośnie Warmińskim - bardzo ważne miejsce kultu maryjnego i ważne miejsce na warmińskim szlaku pielgrzymkowym.
https://www.salon24.pl/u/siukumbalala/596403,cud-w-krosnie
W przypadku Stoczka - podobnie jak w Świętej Lipce i Krośnie - istnieje identyczna legenda o odnalezieniu cudownej figurki Matki Bożej, wywodząca początek kultu maryjnego... i identycznie jak w Świętej Lipce mamy profanację i zniszczenie kaplicy podczas reformacji.
W roku 1635 biskup warmiński Mikołaj Szyszkowski składa śluby, że wybuduje w Stoczku kościół poświęcony Matce Boskiej, jeśli Warmia uniknie kolejnego łupieżczego najazdu Szwedów. Po zawarciu rozejmu ze Szwedami w Sztumskiej Wsi w 1635 roku, można było przystąpić do budowy i w latach 1639 - 41 powstaje świątynia w kształcie rotundy, do Stoczka sprowadzeni zostają bernardyni. W latach 1659 - 77, za rządów biskupa Jana Stefana Wydżgi powstają zabudowania klasztorne. Dalsza rozbudowa Sanktuarium była dziełem biskupa Teodora Potockiego, wzniesiono między innymi krużganki, upodabniając nieco Stoczek do Świętej Lipki. W kościele znajdują się dwa barokowe ołtarze wykonane przez wybitnego rzeźbiarza z Reszla, Józefa Schmidta. Kuta ambona, dzieło mistrza kowalskiego Hermanna Katenbringka z Dobrego Miasta, oraz organy z 1695 roku i kopia obrazu Madonny z Santa Maria Maggiore w Rzymie.
I to w tym miejscu, w tym klasztorze powstał Akt osobistego oddania się Matce Najświętszej, Prymasa Polski Stefana Wyszyńskiego.
" Ja, jako Prymas Polski, odpowiadam za Kościół, czyli za całe ochrzczone społeczeństwo. Historia obdarzyła mnie rolą interreksa, chociaż nie pragnę takich przywilejów i zaszczytów. Jednak, gdybym wiedział, że dla ratowania narodu polskiego należałoby pójść na kolanach do KC, to poszedłbym. Nie jest bowiem istotna moja osoba, a byt i przetrwanie narodu "
Podczas letniej wędrówki po Warmii warto odwiedzić to dość odludne miejsce.
Komentarze