Pisz na Kraków

Tydzień temu wywlokłam spod strzechy Srebrnego. Stał tu od grudnia, przy 20-stopniowym mrozie.  Umyłam go z bryzgów błota. Naoliwiłam łańcuch i tarcze przerzutek. Dokupiłam nowe zapięcie antywłamaniowe, grube i ciężkie jak łańcuch dla krowy (w domu się okazało, że to zapięcie do skutera). Ruszyłam. Ale jak. Musiałam znowu uczyć się koordynacji ruchów, kręcenia kierownicą, zgrabnego omijania przeszkód. A nawet wygrzebywania roweru z resztek śniegu, gdy upadł, obciążony sakwą z zakupami.

Ale jadąc na tym rowerze, odkopywałam nie tylko ścieżki rowerowe. Odgrzebywałam znajomości, zaniedbane przez zimę. Kilka tygodni temu wydawało się, że dzielą nas białe pola Syberii. A teraz znowu sunęłam po gładkim asfalcie. W sakwie miałam prezenty dla kilku bliskich solenizantów. I tak się składa, że były to książki i gazety. Do jednej z osób trafiła książka historyczna, z antykwariatu. Do drugiej mój świeżo opublikowany artykuł, na który Starszy Pan czekał bardzo długo, a teraz szczęśliwy wyszedł mi na spotkanie. Do trzeciej trafiła książka moja i Pani Łyżeczki, jeszcze z tego pierwszego, pamiętnego wydania. Na koniec,  zdyszana po rundce przez miasto, weszłam ze Srebrnym na wysoką górkę. Stojąc  w ostrym wietrze,  patrzyłam, jak na horyzoncie pokazują się niebieskie Góry Sowie, zdobne jeszcze w białe płaty śniegu. A niżej autostrada A4... Załaskotało. "Oho. Znów ciągnie mnie na A4..." - pomyślałam - "Włóczykij gra na na harmonijce. Pora w drogę".

I właśnie dzisiaj sprawdziłam, że jeden pociąg pospieszny do Krakowa ma wagon do przewozu rowerów.  Nie, nie kąt między toaletą a otwartymi drzwiami, w wagonie dla palących. Cały wagon dla mnie.

No, to jedziemy! Nie wiem, czy ze Srebrnym, bo się na stacji nie zmieści Łyżeczce do auta. Ale na pewno jedziemy z książką.

Spotkanie autorskie z Sosenką i Panią Łyżeczką odbędzie się dzisiaj, 3 marca o godzinie 17.30 w krakowskiej Galerii Przyrody przy ulicy Studenckiej 15. Zapraszamy serdecznie!