Esbecy z Grupy „D” Ministerstwa Spraw Wewnętrznych PRL m.in. zamordowali ks. Jerzego Popiełuszkę, terroryzowali księży. Niektórzy uważają ich za autorytety. Jednego z członków tej grupy jeszcze w ubiegłym roku za „za wybitne osiągnięcia sportowe i trenerskie” nagradzał Dariusz Wójtowicz, prezydent Mysłowic. Były esbek trafił nawet do miejskiej Rady Sportu.
Wójtowicz jest „z zawodu samorządowcem i działaczem”. Elastyczny. Wystarczy spojrzeć na jego życiorys. W 1998 r. zasiadł po raz pierwszy w Radzie Miasta Mysłowice, obejmował mandat również po kolejnych wyborach w 2002, 2006, 2010 i 2014. Do 2006 r. każdorazowo był wybierany z list SLD, w 2010 z ramienia komitetu zorganizowanego przez Grzegorza Osyrę, a w 2014 – z list ugrupowania Wspólnie dla Mysłowic (został także członkiem stowarzyszenia o tej samej nazwie). W 2014 r. kandydował również na prezydenta miasta, przegrywając w drugiej turze. Wynik poprawił cztery lata później.
Byłym esbekiem, hołubionym przez prezydenta, jest Leszek Siekański. Od 5 marca 2004 r. do 28 lutego 2011 r. – był komendantem straży miejskiej w Mysłowicach. Esbecki życiorys ma bogaty. Od 1 grudnia 1978 r. był pracownikiem grupy operacyjnej Wydziału IV w Tychach. W latach 1981-1983 jest pracownikiem Sekcji V Wydziału, a następnie Sekcji VI. Aktywnie działał w grupie dowodzonej przez Edmunda Perka „wykazując wiele inwencji i własnej inicjatywy”. Fachowiec.
Zdaniem historyków IPN to właśnie 70 członków Grupy „D” odpowiada za największe akty terroru wobec Kościoła. Działalność tej grupy od 2006 roku badał zespół prokuratorski Oddziałowej Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu IPN w Warszawie. Śledztwo zostało umorzone w 2019 r.
Grupę „D" powołał w ramach departamentu IV MSW 19 listopada 1973 roku minister Stanisław Kowalczyk. Cztery lata później została przekształcona w osobny wydział VI. Wtedy też nasiliła się działalność grupy. Już w roku 1980 działalność była prowadzona poza Warszawą - Częstochowie, Katowicach, Lesznie, Opolu, Ostrołęce, Przemyślu, Płocku, Rzeszowie, Wałbrzychu oraz w Krakowie.
Z zachowanych dokumentów wynika, że w 1983 r. Sekcja VI Wydziału IV w Katowicach liczyła 6 osób. Kierownikiem był Tadeusz Chmielewski. Osobami kierującymi i koordynującymi działania dezintegracyjne na terenie województwa katowickiego byli: Jerzy Birnbach - były naczelnik Wydziału IV w latach 1977-1983; Kazimierz Goraj - zastępca naczelnika Wydziału IV oraz Edmund Perek - zastępca Naczelnika Wydziału IV.
Birnbach był (nie żyje od kilku lat) właścicielem firmy ochroniarskiej, Goraj – jest emerytem MSWiA, Perek – zmarł w dosyć dziwnych okolicznościach w 1992 r.
Na początku kwietnia 1980 r. na bazie Sekcji VI powstała nieformalna grupa specjalna pod dowództwem Edmunda Perka, która przeznaczona była do prowadzenia działań dezintegracyjnych i specjalnych ukierunkowanych przeciwko klerowi rzymskokatolickiemu i katolickiej opozycji na terenie województwa katowickiego. Od 1980 roku w skład nieformalnej grupy specjalnej E. Perka weszli m.in. następujący pracownicy Służby Bezpieczeństwa:
• Jerzy Bojkowski w Służbie Bezpieczeństwa pracował od 1978 r. Od marca 1980 r. w Sekcji VI zajmował się prowadzeniem działań dezintegracyjnych w stosunku do kleru rzymskokatolickiego. Od tego roku wchodził w skład 3-osobowej grupy specjalnej podległej tylko E. Perkowi. W 1982 r. wszedł w skład zespołu analitycznego mającego koordynować zadania operacyjne pionu SB w zakresie rozpracowywania i likwidacji ugrupowań „antysocjalistycznych”. 6 kwietnia 1985 r. poniósł śmierć „w wyniku postrzelenia się z pistoletu maszynowego będącego na jego stanie”.
• Ryszard Suchojad od 1976 r. pracował w Wydziale „W” (kontrola korespondencji) jako kontroler do zadań specjalnych. Po wejściu w skład grupy Wydziału IV jego głównym zadaniem jest przeglądanie korespondencji osób wskazanych przez E. Perka. Zajmował się także powielaniem ulotek i innych dokumentów dotyczących kleru rzymskokatolickiego oraz wysyłaniem ich bez pośrednictwa poczty.
• Adam Cichopek prowadził działania o charakterze specjalnym, w których osobiście brał czynny udział. Od 1 grudnia 1981 r. awansowany na stanowisko kierownika Sekcji VI Wydziału IV. W okresie gdy był kierownikiem Sekcji VI przyczynił się do usunięcia od pełnienia obowiązków diecezjalnego duszpasterza akademickiego.
• Stanisław Skręt od 1 lutego 1982 r. przeniesiony został z plutonu specjalnego ZOMO do Wydziału IV KW MO w Katowicach celem wzmocnienia grupy specjalnej. Od połowy 1982 r. pracował na stanowisku młodszego inspektora tego wydziału. Brał czynny udział w działaniach o charakterze specjalnym. W 1982 r. został wyróżniony przez Naczelnika Wydziału IV za uzyskanie wybitnych osiągnięć w działaniach specjalnych podejmowanych przez Grupę Operacyjno-Interwencyjną w Dąbrowie Górniczej.
• Jędrzej Przybylik w okresie od 1 do 15 sierpnia 1979 r. brał czynny udział w działaniach operacyjnych związanych z pielgrzymką warszawską, za co - na wniosek dyrektora Departamentu IV MSW gen. Konrada Straszewskiego - został nagrodzony przez Wiceministra Spraw Wewnętrznych. Od chwili utworzenia grupy specjalnej był jedną z bardziej zaufanych osób E. Perka, wykonując zadania o charakterze specjalnym zakonspirowane nawet przed innymi członkami grupy. Równocześnie aktywnie uczestniczył w działaniach Batalionu Operacyjno-Interwencyjnego. W uznaniu zasług w realizacji zadań od 1 grudnia 1983 r. mianowany został kierownikiem Sekcji V Wydziału IV.
• Leszek Hyla - absolwent WSO MSW w Legionowie od 1 kwietnia 1981 r. pracował na stanowisku starszego inspektora Sekcji V Wydziału III. W tym samym roku wszedł w skład grupy specjalnej dowodzonej przez E. Perka. Był wielokrotnie wyróżniany za zaangażowanie i rzetelną realizację zadań specjalnych. Swoimi działaniami doprowadził do neutralizacji działalności prowadzonej przez figurantów spraw operacyjnych.
• Edward Zegarowicz od 1981 do 1984 r. pracował w Wydziale V, a od 1984 r. do 1987 r. w Wydziale II. Mimo tego został włączony do grupy specjalnej E. Perka. Za aktywne uczestniczenie w działaniach o charakterze specjalnym na wniosek E. Perka otrzymał talon na samochód osobowy marki FIAT 126p. W czerwcu 1983 r. uczestniczył w pobiciu działaczy „Solidarności”, zatrzymanych w czasie wizyty Papieża na Górze św. Anny. Był jednym z prowodyrów incydentu przed kościołem św. Piotra i Pawła w Gliwicach w 1984 r., w trakcie którego pobito kilka osób.
• Marek Leśniak jako pracownik Wydziału III w 1981 r. wszedł w skład grupy specjalnej. Wykazywał się zaangażowaniem w prowadzonych bezpośrednich działaniach specjalnych na terenie województwa katowickiego. Wyróżniony za szczególne osiągnięcia przy realizacji nałożonych zadań związanych z zabezpieczeniem pobytu Jana Pawła II w Krakowie w 1987 r. W grupie specjalnej pełnił rolę kierowcy.
• Jerzy Paliwoda od 7 grudnia 1978 r. pracował jako inspektor grupy operacyjnej Wydziału IV w Bytomiu, a następnie w Sekcji VI Wydziału IV KW MO w Katowicach, zabezpieczając operacyjnie rozpracowanie duszpasterstwa akademickiego. Wielokrotnie wyróżniany za osiągane wyniki w pracy, w której wykazał się „bezwzględną ideowością i zaangażowaniem przy realizacji zleconych zadań”. Od 16 sierpnia 1983 r. został kierownikiem Sekcji III Wydziału III-1, w której nadal był odpowiedzialny za organizację pracy operacyjnej wobec duszpasterstwa akademickiego.
Ponadto w skład nieformalnej „Grupy Perka” od 1980 r. wchodzili: Andrzej Nowak, Marek Senderowicz, Marek Bielec, Jerzy Zemełka. No i Siekański.
