1156
BLOG
Dystrakcja liczona w megatonach
BLOG
Radek Sikorski potrzebuje dystrakcji liczonej w megatonach, żeby odwrócić uwagę od swoich działań w latach 2010-2015, gdy funkcjonował jako mąż stanu Platformy Obywatelskiej
Radosław Sikorski ma swoje pięć minut sławy, ponieważ zaproponował przekazanie Ukrainie przez Zachód broni nuklearnej.
Histerycznych reakcji na to dictum rzeczniczki rosyjskiego MSZ Marii Zacharowej i Przewodniczącego Dumy Państwowej Wiaczesława Wołodina, Radek Sikorski będzie teraz używał do końca świata i o jeden dzień dłużej do polerowania swego niedawno nabytego wizerunku antyrosyjskiego jastrzębia.
W swoim czasie młody Radek w podobny sposób polerował swoje ostrogi antykomunisty wzmiankami o sprawowaniu urzędu przewodniczącego komitetu strajkowego w I Liceum Ogólnokształcącym im Ludwika Waryńskiego w Bydgoszczy w 1981 roku. Milczał skromnie, że godność tą sprawował przez całe 11 dni, od 19 do 30 marca 1981. Następnie bez przeszkód zdał maturę i wyjechał na wakacje do Wielkiej Brytanii, gdyż nie zmaterializowały się żadne represje komunistycznego reżimu za jego szaleńczą odwagę.
Mniejsza zresztą o Bydgoszcz ponad czterdzieści lat temu. Radek ma poważniejsze zmartwienia.
Radek Sikorski potrzebuje dystrakcji liczonej w megatonach, żeby odwrócić uwagę od swoich działań w latach 2010-2015, gdy funkcjonował jako mąż stanu Platformy.
W szczególności, Radek potrzebuje przebić osikowym kołkiem, pogrzebać jak najgłębiej i przycisnąć głazem narzutowym następujące kwestie:
– zaproszenia Rosji do NATO wystosowanego 5 lutego 2010 roku, z fantastyczną wprost dokładnością zsynchronizowanego z telefonem Władimira Putina do Donalda Tuska z dn. 3 lutego 2010 r. 3 lutego Putin zaprosił Donalda Tuska do Katynia na 7 kwietnia 2010 r., co stało się bezpośrednią przyczyną rozdzielenia planowanych katyńskich wizyt premiera i prezydenta, ponieważ Lech Kaczyński zaproszony nie został;
– fascynującego poziomu szczegółowej wiedzy o okolicznościach katastrofy smoleńskiej, którą posiadał 10 kwietnia 2010 roku już w około 20 minut po zdarzeniu, kiedy w ogólnym chaosie jaki zapanował, tak szczegółowej informacji nie posiadał jeszcze nikt inny ("zaczepił o drzewo i spadł", "wszyscy zginęli, wina pilotów")
– hołdu berlińskiego z 28 listopada 2011 roku;
– deklaracji programowej "Program 2020 w relacjach polsko-rosyjskich" podpisanej w Warszawie 19 grudnia 2013 roku przez Radosława Sikorskiego i Siergieja Ławrowa. Deklaracja stanowiła wczesną mapę drogową procesu, który miał Polskę uczynić państwem wasalnym Rosji do 2020 roku.
Są jeszcze kwestie pomniejsze, raczej kabaretowe, jak np. odznaczenie Sikorskiego orderem Kniazia Jarosława Mądrego Trzeciej Klasy przez Wiktora Janukowycza w dniu 26 kwietnia 2011 roku, z fantastycznym wprost uzasadnieniem:
— за значительный личный вклад в преодоление последствий Чернобыльской катастрофы, реализацию международных гуманитарных программ, многолетнюю плодотворную общественную деятельность
– za znaczący wkład osobisty w przezwyciężenie skutków katastrofy w Czarnobylu, realizację międzynarodowych programów humanitarnych, wieloletnią owocną działalność społeczną
(Katastrofa czernobylska miała miejsce 26 kwietnia 1986 roku. Sikorski mieszkał wówczas w Wielkiej Brytanii. Do Polski powrócił w 1990 roku, a do polityki polskiej wszedł w 1992 roku. Nie jest jasne, kiedy osobiście przezwyciężał skutki katastrofy.)
No i te umizgi Radzia do Ławrowa – to wykracza daleko poza protokół, Radek z Siergiejem wręcz flirtował...
Który Radek jest prawdziwy? Ten na zdjęciach powyżej, czy ten, z twarzą pełną troski?
