Półpasiec jest to ostra choroba zakaźna, którą wywołuje ten sam wirus, co ospę wietrzną. Objawia się najczęściej bardzo silnym bólem i zmianami skórnymi. Leczenie odbywa się w domu, ale w wyjątkowych, skrajnych przypadkach konieczne jest leczenie szpitalne.
Półpasiec powoduje wirus VZV odpowiedzialny również za ospę wietrzną. Półpasiec występuje o osób, u których w przeszłości doszło do ospy wietrznej, gdyż po wyleczeniu ospy wietrznej wirus nadal jest w organizmie w formie uśpionych komórek nerwowych.Gdy odporność organizmu spada wirus ponownie się uaktywnia i powoduje półpaśca, który objawia się wysypką i pęcherzami. Półpasiec najczęściej występuje u osób dorosłych i starszych. Od osoby z półpaścem można zarazić się ospą wietrzną.
Przełomowa decyzja w Olsztynie. Bez szczepień nie zapiszesz dziecka do żłobka
Objawy półpaśca. fot. Facebook
Półpasiec - objawy
Półpasiec daje objawy, takie jak zapalenie nerwu czuciowego i unerwionej przez niego skóry. Ból, który się wówczas pojawia jest ostry, piekący i bardzo silny. Po kilku dniach, w miejscu, gdzie wcześniej odczuwany był silny ból, pojawia się pęcherzykowata wysypka. Miejsce jest zaczerwienione i bardzo swędzi.
Półpasiec najczęściej występuje na tułowiu, rzadko pojawia się na kończynach. Wysypka występuje tylko na jednej połowie ciała. Stąd właśnie wzięła się jej nazwa – półpasiec. Dodatkowe objawy współwystępujące w chorobie to ból głowy, osłabienie i zmęczenie.
Ból głowy, osłabienie i zmęczenie mogą zwiastować poważną chorobę.
Półpasiec występuje w dwóch bardzo groźnych wariantach: ocznym i usznym. Półpasiec oczny: atakuje gałązki nerwu trójdzielnego, wywołując ból oka i jego okolicy, typową wysypkę na skórze oraz owrzodzenia na rogówce, które w skrajnych przypadkach mogą prowadzić do ślepoty.
Półpasiec uszny pojawia się na skórze małżowiny usznej, w przewodzie słuchowym zewnętrznym i na błonie bębenkowej, towarzyszy jej silny ból ucha, szumy uszne oraz zaburzenia słuchu wynikające z zajęcia nerwu słuchowego. Wirus półpaśca może także zaatakować przebiegający w pobliżu nerw twarzowy, zaburzając zarówno jego funkcje czuciowe odpowiedzialne za wrażenia smakowe oraz ruchowe wywołując niedowłady i porażenia mięśni mimicznych twarzy.
Zarażenie półpaścem i leczenie
Półpaścem można zarazić się poprzez kontakt z pęcherzami skórnymi u osoby chorej na półpaśca (gdy pojawią się strupy chorzy przestają zarażać). Zdarza się, że wewnątrz pęcherzy może dojść do zakażenia, a gojenie jest długotrwałe.
Wirus roznosi się drogą kropelkową, wystarczy zaledwie kichnięcie lub kaszlnięcie, by przedostał się do drugiego organizmu i rozpoczął swoje działanie. W przypadku osób, u których zarażenie grozi poważnymi powikłaniami, trzeba zastosować maseczki ochronne, które stanowią swego rodzaju barierę dla wirusów. Dzieci i dorośli, którzy do tej pory nie chorowali na ospę powinni rozważyć szczepienie przeciwko ospie wietrznej.
Półpaśca diagnozuje się na podstawie wizualnego badania skóry oraz wywiadu lekarskiego. Jeżeli zachodzą jakiekolwiek wątpliwości co do rozpoznania, pobierany jest wycinek pęcherza lub płynu z jego wnętrza do dalszej analizy. Osoby, u których półpasiec zaatakował twarz powinny koniecznie skonsultować się z lekarzem, ponieważ ten rodzaj choroby może nawet uszkodzić wzrok.
Półpasiec może objawiać się uciążliwym bólem.
W początkowym etapie leczenia półpaśca wdraża się kurację przeciwbólową, ponieważ ból, który towarzyszy półpaścowi jest dokuczliwy. Środki przeciwbólowe oprócz złagodzenia dolegliwości bólowych, skracają również czas ich trwania. W niektórych przypadkach ból jest tak natężony, że jedynym sposobem na jego uśmierzenie jest zastrzyk znieczulający.
Kortykosteroidy to leki stosowane, aby zmniejszyć opuchliznę, jednak nie są zalecane zbyt często, ponieważ powodują szybsze rozprzestrzenianie się wysypki. Pomocne są również zimne kompresy i kąpiele, które łagodzą ból. Również nacieranie wykwitów skórnych specjalnym balsamem i przykrywanie ich bandażem (nieprzywierającym) pomaga w leczeniu półpaśca, można także nosić luźniejszą odzież w miejscach, w których ból jest najbardziej natężony.
Na zachorowanie narażone są szczególnie mocno osoby po 50 roku życia, i osoby, które z powodu leczenia (np. chemioterapii) mają osłabiony układ immunologiczny.
Powikłania po półpaścu
Wśród powikłań po półpaścu wymienia się:
- nadkażenie skóry,
- rozwinięcie ocznej postaci półpaśca,
- upośledzenie słuchu,
- zapalenie opon mózgowo rdzeniowych,
- zapalenie mózgu,
- porażenie nerwów twarzy,
- zajęcie organów wewnętrznych.
Powikłaniom półpaśca można zapobiec poprzez szczepienie przeciwko ospie, jeśli dotychczas jej nie przeszliśmy, oraz rzetelne stosowanie się do wskazań i zaleceń lekarskich, a w skrajnych przypadkach leczenie chorych w szpitalu.
KJ
