NADMIAROWOŚĆ I REDUNDANCJA W ORGANIZMIE CZŁOWIEKA

Ciekawym spostrzeżeniem odnośnie konstrukcji, anatomii i fizjologii organizmu człowieka jest jego nadmiarowość.

Częściowo wynika to z symetrii osiowej ciała człowieka, podwójności jego narządów, jak nerki – ale nie obustronnej identyczności.

Narządy pojedyncze, jak wątroba, łatwo i szybko się regenerują.

Z tym, że np. półkule mózgu mają swoje różnice i specyfikę odrębną.

Najciekawsza wydaje się nadmiarowość w systemach komunikacyjnych, wielość dróg jednostronnego i dwustronnego przekazu informacji w organizmie.

Człowiek w normalnych warunkach jakby nie korzystał z tych wszystkich możliwości - może ta dawna wiedza zanikła, została zapomniana jako nieużywana, ale sam organizm powinien nadal z tych kanałów informacyjnych korzystać bezwiednie.

Warto tutaj zauważyć jeszcze jedną cechę w przyrodzie.

Wszechświat jest przeniknięty różnego typu falami.

Przedmioty martwe są odbiornikami, ewentualnie przekaźnikami tych fal, np. elektromagnetycznych.

Dlatego ze względów zdrowotnych warto nosić przy sobie np. ozdobne dopasowane do swojego organizmu kamienie szlachetne - znane ze starożytnego doświadczenia.

Organizmy żywe, ale też np. rzeki są także nadajnikami fal, ze względu na dokonujący się uporządkowany ruch materii:

- wody w rzece

- krwi w człowieku i zwierzętach;

- soków czy wody w roślinach.

Nierozpoznany jest temat jak organizm człowieka wewnętrznie wykorzystuje w celach komunikacyjnych, informacyjnych, fale wytwarzane w różnych swoich komórkach i narządach, a także jak korzysta z zewnętrznych źródeł fal głosowych lub elektromagnetycznych.

Wydaje się, że organizmy żywe, w tym człowiek, w toku ewolucji przed powstaniem mowy musiały wykształcić jakieś mechanizmy komunikacyjne oparte na nadawaniu i odbiorze fal, co obecnie znane jest u niektórych zwierząt np. jako czułość na fale sejsmiczne przed trzęsieniem Ziemi.