W czternastym odcinku serialu dokumentalnego „Reset” wyemitowanym 3 października b. r. red. Michał Rachoń i prof. Sławomir Cenckiewicz przedstawili porozumienie o współpracy pomiędzy Służbą Kontrwywiadu Wojskowego Rzeczypospolitej Polskiej a Federalną Służbą Bezpieczeństwa Federacji Rosyjskiej, zawarte 11 września 2013 roku za zgodą ówczesnego premiera Donalda Tuska.
Prof. Cenckiewicz stwierdził, że traktuje tę umowę jako „akt zdrady”, i że wynika z niej, iż polskie służby musiały powiadamiać Federację Rosyjską i współpracować z nią, jeżeli dowiedziały się, że ktoś prowadzi działalność przeciw Rosji. Wtóruje mu red. Rachoń oznajmiając, że tak podpisana umowa wprost zobowiązywała stronę polską do szpiegowania wspólnie z Rosją na przykład amerykańskich bądź brytyjskich służb.
O przymusie szpiegowania sojuszników z NATO i wynikającej z tego zdradzie ma świadczyć artykuł 2 podpunkt b porozumienia mający następujące brzmienie:
„Służby udzielają sobie wzajemnie pomocy w przeciwdziałaniu działalności wywiadowczo-wywrotowej służb specjalnych krajów trzecich skierowanej przeciwko Federacji Rosyjskiej lub Rzeczypospolitej Polskiej.”.
Zwróćmy jednak uwagę, że w omawianym artykule porozumienia nie jest powiedziane, iż strony umowy są zobowiązane do udzielania sobie pomocy w każdym wypadku. Moim zdaniem, ktoś kto ma pewne doświadczenie w zawieraniu i realizacji umów o współpracę uzna, że powyższy zapis stwarza możliwość, lecz nie nakłada przymusu dzielenia się z Rosją informacjami wywiadowczymi.
Ponadto autorzy serialu pomijają w swoich rozważaniach zawarte w artykule 10 umowy zastrzeżenie, że „niniejsze Porozumienie nie narusza praw i obowiązków Stron wynikających z innych umów międzynarodowych.”. Tymczasem to zastrzeżenie wyklucza moim zdaniem sugerowaną przez Cenckiewicza i Rachonia możliwość przekazywania informacji o natowskich sojusznikach Polski.
Dlatego bezzasadna jest przedstawiona przez redaktora i profesora teza, że omawiane porozumienie jest niezgodne z artykułem 8 traktatu północnoatlantyckiego zobowiązującym sygnatariuszy do „niewiązania się jakimkolwiek zobowiązaniem międzynarodowym sprzecznym z niniejszym traktatem”.
Trzeba jednak zgodzić się z twórcami serialu, że marna polszczyzna, jaką została napisana polska wersja porozumienia wskazuje, że dominującą stroną w rokowaniach dotyczących umowy między służbami specjalnymi byli Rosjanie.
Poza tym materiały zdjęciowe i filmowe zawarte w czternastym odcinku „Resetu” pokazują, iż w kontaktach żołnierzy SKW doszło do nadmiernej fraternizacji z ich odpowiednikami z FSB.
Mimo tego porozumienie między SKW a FSB nie jest gwoździem do politycznej trumny Tuska i PO. Może ono być co najwyżej jedną z deszczułek, z których będzie zbijana metaforyczna skrzynia grzebalna dla przewodniczącego Platformy i jego akolitów, jeżeli udowodni się, że było ono pretekstem do działania żołnierzy SKW niezgodnego z interesem Polski.
Dlaczego po prawie ośmiu latach rządów Zjednoczonej Prawicy nie udało się tej trumny wyrychtować? Czy dlatego, że Tusk to człowiek kryształowy? Czy może dlatego, że mistrz trumniarski Zbigniew i jego czeladnicy z prokuratur źle pilnowani przez starszego cechu Jarosława niedostatecznie przykładali się do roboty? Nie wiem, ale chciałbym się jeszcze przed wyborami dowiedzieć.
Źródła:
https://youtu.be/HW0eGCrphhk?si=a2XVsbH6kb3L1Tug
https://twitter.com/Cenckiewicz/status/1709315626299175226/photo/1
https://twitter.com/Cenckiewicz/status/1709279476129910901/photo/1
https://www.bbn.gov.pl/download/1/15754/traktatpolnocnoatlantycki.pdf
