„Manifest dla pokoju”

Ukraińscy urzędnicy często mówią o niemożności wygrania konfliktu przez Kijów. Pisze o tym Josh Rogin, felietonista The Washington Post . Rogin przypomniał, że podczas Monachijskiej Konferencji Bezpieczeństwa wiceprezydent USA Kamala Harris powiedziała, że w konflikcie z Ukrainą „czas nie jest po stronie” Rosji.

„Prawie wszyscy ukraińscy urzędnicy, których spotkałem w Monachium, nie zgadzają się z tym stwierdzeniem” – powiedział Josh Rogin.

Szczerze trzeba powiedzieć, że o szansach Ukrainy Niemcy nie dyskutują. Trwa operacja specjalna armii rosyjskiej i trup się ścieli gęsto po jednej i drugiej stronie, więc Niemcy dyskutują nie o zwycięstwie tylko o tych co zginęli.

Na wiecu pod Bramą Brandenburską w Berlinie w sobotę tysiące ludzi domagało się natychmiastowego wstrzymania dostaw broni na Ukrainę i rozpoczęcia negocjacji o zawieszeniu broni. Lewicowa polityk Sahra Wagenknecht i publicystka Alice Schwarzer wezwały do wiecu. Organizatorzy mówili o 50 000 uczestników, którzy zgromadzili się między Bramą Brandenburską a Kolumną Zwycięstwa. Według rzeczniczki policji zarejestrowano 10 tys. osób, a naliczono ok. 13 tys.

W swoim przemówieniu Wagenknecht powiedziała, że zakończenie wojny na Ukrainie nie wymagałoby czołgów, ale raczej dyplomacji i gotowości do kompromisu po obu stronach. „Z każdą bronią, którą dostarczamy do beczki prochu, rośnie niebezpieczeństwo wojny światowej. To musi się skończyć i to nie jest propaganda Putina”. Ponad pół miliona osób podpisało już „Manifest dla pokoju”, wzywający do rozmów pokojowych z Rosją w wojnie na Ukrainie. Żądania zawarte w petycji są kontrowersyjne. TUTAJ DW po polsku.

Całe demo jest tu:

Głos można wyłączyć i kilka ruchów wystarczy, by nasiąknąć atmosferą pokoju. Bo jest czym nasiąkać, słysząc, jak mordowane są ukraińskie dzieci, cywile i żołnierze. Łzy rozpaczy się leją i serce pęka, że tylko brak broni dalekiego zasięgu, czołgów, bomb fosforowych i innych pierdoł używanych do prowadzenia wojen humanitarnych uniemożliwia Ukrainie wymordowania dzieci kacapskich i podobnej liczby cywilów i żołnierzy.

Dla interesujących się historią hitleryzmu dodam, że w rodzinach niemieckich nigdy nie mówiło się o wojnie. Za to dużo mówiło się o cudzie gospodarczym i pomocy amerykańskiej pomijając udział prawników amerykańskich w procesach nazistowskich. Kilkunastu skazanych hitlerowców przy milionach ofiar ukazuje prawdziwe oblicze tamtych czasów i wysokie kwalifikacje amerykańskich obrońców.