Powiedzieć o Grzegorzu Braunie, że jest kontrowersyjny, to jak nic nie powiedzieć. Ot jest sobie kolejny zawodowo judzący polityk, tak jak są populistyczne grające na podziałach partie. Ale gdy bezapelacyjnie największy gracz w te kręgle zdecydowanie reaguje, literalnie nazywając go groźnym wrogiem Polski a na dodatek ma skubany rację, to jest to już co najmniej niepokojący znak. Przymiotnik kontrowersyjny absolutnie tu nie pasuje.
Kontrowersyjny może oznaczać nieakceptowalny, ale może i drażliwy, dyskusyjny, zatem sporny. Otóż doskonale wiemy, że nie. Z faszyzmem się nie dyskutuje. Antysemityzm czy jakikolwiek szowinizm nie są żadnymi stronami dyskusji. Nie są, bo same polegają na wykluczaniu. Same się niejako pozycjonują. Są jak splunięcie drugiemu człowiekowi w twarz. Tylko dlatego, że jest innej narodowości, inaczej myśli, jest innej orientacji. Kontrowersyjne, to właśnie jest powiedzieć o Grzegorzu Braunie, że jest tylko kontrowersyjny.
To ktoś, komu nie podaje się ręki. Kogo się zwyczajnie unika i szerokim łukiem. I niestety ma rację prezes Kaczyński mówiąc, że Braun to szkodnik, bo trafił w końcu na jeszcze większego od siebie.
To wreszcie ktoś, kogo wstydzi się rodzona siostra, która wyczerpująco i szczerze o tym mówi. Po liście Pani Moniki Braun niczego w zasadzie już nie trzeba mówić.
Kłamca, manipulant, judziciel, potwarca... Wszystkie te epitety zwyczajnie bledną twardo stojąc przy jego personaliach. Stał się symbolem przewrotności służącej już tylko jednemu bogowi, bezrefleksyjnemu złu. Monstrualnie zarozumiały wredny cham. Kreuje się co prawda na największego we wszechświecie antysemitę, lecz na wierzch i tak wyziera jego pospolite buraczane chamstwo i naprawdę nieprzeciętna podłość.
I nie do końca macie, załogo Myslovitz, rację, że to niby polityka do Was przyszła. To przyszedł pospolity, plujący wszystkim innym w twarz cham. W błoto z nim i nie wypuszczać. Chamstwu w przestrzeni kultury, nauki i sztuki wszyscy mówimy zgodnie nie.
.***** **
Inne tematy w dziale Polityka
