Archidiecezja Łódzka jest pierwszą w Polsce, gdzie również świeckie kobiety zostały dopuszczone do roli tzw. nadzwyczajnych szafarzy Komunii Św. Taka praktyka istniała już wcześniej w Kościele katolickim, ale poza naszym krajem.
Wśród 72 nowych szafarzy pobłogosławionych do tej roli w maju w łódzkiej archikatedrze znalazło się 9 kobiet - w tym 6 zakonnic i 3 kobiety świeckie. Od marca uczestniczyły one w specjalnym kursie przygotowującym. Były już co prawda polskie diecezje, gdzie w poprzednich latach szafarkami zostawały kobiety, lecz tylko zakonnice i to na potrzeby swoich wspólnot: czyli miały zadanie udzielać Komunii Św. pozostałym siostrom w klasztorach, w jakich mieszkają. Natomiast nie były to dotychczas kobiety świeckie, które będą teraz rozdawać Komunię Św. w parafiach podczas mszy z udziałem większej liczby wiernych oraz zanosić do chorych i starszych, jeśli nie mogą oni przychodzić systematycznie do kościoła.
Dla wielu może być to szok, jeżeli uważają kobietę za "niegodną". Argumentem dla nich może być fakt, że Watykan nie zgadza się, aby do święceń kapłańskich dopuszczać kobiety, uzasadniając to brakiem kobiet wśród apostołów. Trzeba jednak pamiętać, iż tradycja ta wynika wyraźnie z uwarunkowań kulturowych czasów, kiedy działał Jezus. Wówczas w starożytności kobiety nie były traktowane nawet jako źródła wiarygodnej informacji i tym bardziej nie dopuszczano ich do zadań typowo sakralnych. Byłoby to odebrane jako bluźnierstwo. Jednak Jezus dokonywał zmian w świadomości ludzi również w tym zakresie. Przecież w historii odwiedzin u dwóch sióstr Marii i Marty pochwalił bardziej tę, która zainteresowała się jego słowami niż drugą, która skupiła się na przygotowaniu posiłku i sprawach gospodarstwa domowego, co wtedy należało do typowo kobiecego zadania. Jezus rozmawiał teologicznie również w innych okolicznościach z kobietami, nie chcąc ograniczać się do dysput z mężczyznami tzw. "uczonymi w Piśmie". Wreszcie Biblia opisuje , że to kobietom jako pierwszym Jezus ukazał się po zmartwychwstaniu.
Czy wobec braku wystarczającej liczby powołań kapłańskich wśród mężczyzn Kościół rzymskokatolicki zdecyduje się jednak w nieodległej przyszłości chociaż na udzielanie święceń diakonatu kobietom? "Diakonisy" (choć przyjaźniej chyba brzmi "diakonki") mogłyby sprawować te same funkcje kapłańskie co mężczyźni za wyjątkiem tylko dwóch: przewodniczenia mszy św. i spowiadania; czyli dokładnie takie jak obecnie diakoni stali, którymi mogą być żonaci mężczyźni. Czy jest to granica przekraczalna dla Kościoła katolickiego, skoro w wielu wspólnotach ewangelickich kobiety są już dopuszczane do pełnienia wszystkich posług sakramentalnych na równi z mężczyznami? Trzeba pamiętać, iż chociaż na razie Watykan podtrzymuje wielowiekowe stanowisko jako niezmienne, to zgodnie z łacińskim powiedzeniem Kościół stale się reformuje ("Ecclesia semper reformanda") i w praktyce dotyczy to nie tylko protestantyzmu. Dlatego przyszłość wydaje się być otwarta także na tę kwestę, mimo obecnego stanowiska papiestwa.
Funkcja świeckich roznoszących Komunię Św. do osób chorych i starszych była częsta w pierwszych wiekach chrześcijaństwa. Później na długi czas zniknęła. Utrwalił się pogląd, że Ciała Chrystusa mogą dotykać tylko ręce konsekrowanego mężczyzny. Do możliwości udzielania Komunii Św. także przez świeckich zaczęto powracać w Kościele rzymskokatolickim dopiero po II soborze watykańskim.
Oblicze Kościoła w Polsce należy do tych najbardziej konserwatywnych w świecie. Nawet diakonat i prezbiterat kobiet we wspólnotach protestanckich został wprowadzony w naszym kraju znacznie później niż gdzie indziej. Na razie w archidiecezji łódzkiej co 8 nowy szafarz Komunii Św. jest kobietą. Niedługo - kiedy ludzie zaczną się przyzwyczajać - prawdopodobnie będzie ich znacznie więcej. A wzorem archidiecezji łódzkiej pójdą inne diecezje i to co niedawno wydawało się niemożliwym u nas "wymysłem Zachodu", stanie się nową normą.
