Siły zbrojne II RP, Wojska lądowe, Saperzy.
Od 1928 realizowano program całkowitej motoryzacji i mechanizacji wojsk inżynieryjnych. Wojska intensywnie rozbudowywane od 1934. Opracowano zestaw zmechanizowanego sprzętu: kafary, świdry, dźwigi, elektrownie polowe, silniki do łodzi, piły spalinowe i polowe. 
Zwiększono znacznie środki przeprawowe wielkich jednostek (dywizji, brygad). W dywizji był sprzęt pozwalający na zbudowanie 60 m bieżących mostu o tonażu ciężkiego sprzętu dywizji, w brygadzie 30 m bieżących mostu. Wprowadzono nowe pontony dla mostów dywizyjnych i łodzie szturmowe dla piechoty. Planowano zmotoryzowanie kolumn pontonowych. Zmodernizowano sprzęt mostów ciężkich.
Wprowadzono nowy sprzęt przeprawowy na niższych h szczeblach – łodzie gumowe, pontony, specjalne kładki przeprawowe.
Zastosowano ogumienie wozów jako wstęp do motoryzacji a doraźnie uzyskano znaczne skrócenie kolumn przy zmniejszeniu zaprzęgów konnych, zwiększenie mobilności jednostek i przewożonego tonażu oraz możliwości stosowania trakcji konnej i motorowej.
Rozbudowywano dywizyjne kompanie saperów do wielkości batalionów. Obok batalionów kolejowych utworzono liczne kompanie odbudowy zniszczeń na kolei powodowanych przez bombardowania przeciwnika. Dla budowy fortyfikacji polowych stworzono 40 rezerwowych kompanii saperów i zorganizowano złożone ze specjalistów grupy fortyfikacyjne organizujące i nadzorujące pracy przy umocnieniach.
W 1938 wprowadzono na uzbrojenie WP miny przeciwpancerne wz.1937. Służyły do układania zagród ppanc. Rozkładano miny w szachownicę, 5 sztuk na kwadrat 2m x 2m. Kwadraty układano w pasy z odstępem 5 m między nimi. Zagroda ppanc. składała się z dwóch pasów ułożonych tak, aby kwadraty drugiego rzędu pokrywały odstępy między kwadratami pierwszego rzędu. Odstęp między pasami wynosił 4 m.
Saperzy sami określali wielkość ładunku trotylowego, siłę wybuchu. Miny zaprojektowano tak, aby można było zastosować dowolny ładunek wybuchowy, zależnie od potrzeby 
i dostępności. Konstrukcja miny nadawała się też do użycia jej w roli potykaczowąj, przeciwpiechotnej.
Zostały utworzone zmotoryzowane oddziały zaporowe saperów z zadaniem uzbrajania terenu przy pomocy zakładania pól minowych z min ppanc. i stawiania wszelkiego rodzaju przeszkód przeciwczołgowych.
1 września 1939 w wojsku było 80 tys. min, ok. 100 tys. korpusów min w magazynach.
Miny przydzielano oddziałom, np. liczba min w dywizji 800 szt. Stawiono pola minowych z użyciem miny wz.37, m.in. pod Piotrkowem Trybunalskim (6-7 czołgów zniszczonych, w rejonie Mikołowa (zniszczono kilka czołgów wroga).
Niemieckie czołgi wyleciały na polskich minach. Niemcy postawili napis Achtung Minen
Osiągnięciem w wymiarze strategicznym było wysadzenie przez saperów 2.09.39. mostów w Tczewie, co uniemożliwiło Niemcom przerzucenie wojsk pancernych na teren Prus Wschodnich. Akcję saperów wsparli polscy kolejarze, których wraz z rodzinami w odwecie Niemcy wymordowali.
