W terapii skoncentrowanej na rozwiązaniach (TSR) nie chodzi o samo rozwiązanie problemu, ale poszukiwanie najbardziej optymalnego rozwiązania dla sytuacji, w której znalazła się osoba potrzebująca pomocy.
TSR to jedna z metod stosowanych w psychoterapii. Polega na tym, że trudną sytuację rozwiązuje się poprzez wyszukiwanie i uświadamianie pacjentowi jego możliwości i mocnych stron. W terapii skoncentrowanej na rozwiązaniach unika się wracania do przeszłości, za to patrzy się na teraźniejszość i przyszłość.
W Polsce TSR jest stosowana od lat 90. XX wieku.
Założenia terapii skoncentrowanej na rozwiązaniach (TSR)
Filozofia TSR opiera się na 3 zasadach. Są to:
- jeśli coś działa, rób tego więcej (trzeba powtarzać zachowania , które są pomocne w umniejszaniu czy likwidowaniu problemów)
- jeśli coś nie działa, nie rób tego więcej; rób coś innego (porzuć zachowania, które nie przynoszą pozytywnych zmian; szukaj innych sposobów na rozwiązanie trudności)
- jeśli coś się nie zepsuło, nie naprawiaj tego (nie komplikuj problemów, zacznij od prostych rozwiązań)
Terapia skoncentrowana na rozwiązaniach (TSR) opiera się technikach wspomagania zmiany, ale nie zakłada przy tym ustalonej strategii i kolejności działań - terapeuta nie analizuje i nie opisuje zgłoszonego problemu, a ostatecznym efektem terapii jest nie samo rozwiązanie problemu, ale opracowanie najlepszego, najbardziej optymalnego wyjścia z danej sytuacji. To uczestnik terapii (często przez samych terapeutów nazywany po prostu "klientem") decyduje o tym, które problemy są rozwiązywane i w jakiej kolejności.
Zobacz też: Zespół stresu pourazowego (PTSD) - jak leczyć skutki traumy?
W terapii skoncentrowanej na rozwiązaniach punktem wyjścia jest przekonanie, że pacjent, który zgłasza się do psychologa po pomoc sam wie najlepiej, czego mu potrzeba. To on wyznacza cele terapii, podaje sposoby rozwiązania problemu. To pacjent ma kompetencje, by rozwiązać swoje problemy. Psychoterapeuta zaś jest pomocnym narzędziem, dzięki któremu pacjent osiąga cel.
Terapia polega na rozmowie, podczas której szuka się mocnych stron pacjenta, skupiając się na rozwiązywaniu trudności, szukaniu rozwiązań problemów, natomiast nie analizuje się przyczyn i istoty trudności, nie odwołuje się do minionych przeżyć, nie „rozgrzebuje” się przeszłości.
Terapeuta skupia się na metodach i zachowaniach, które przynoszą korzystny z perspektywy klienta efekt, podczas rozmowy wydobywa to, co mu pomaga, próbuje ustalić jakie strategie do tej pory konstruktywnie wpływały na rozwiązywanie innych problemów.
Podczas terapii TSR unika się wracania do przeszłości.
Terapia skoncentrowana na rozwiązaniach (TSR) - dla kogo?
Terapia skoncentrowana TSR jest pomocna, gdy zauważymy u siebie następujące objawy:
- problemy ze swoim zdrowiem psychicznym (stany depresyjne, nerwice itp.)
- trudności w utrzymaniu poprawnych relacji w małżeństwie czy związku partnerskim
- trudności w wychowywaniu potomstwa
- silny stres spowodowany np. utratą bliskiej osoby, utratą pracy, kryzysem w związku, wypadkiem czy długotrwałą chorobą
- uzależnienie lub współuzależnienie (alkohol, narkotyki, hazard)
- bulimia czy anoreksja
- jest się ofiarą lub sprawcą przemocy
Terapia skoncentrowana na rozwiązaniach jest też stosowana także w:
- pracy socjalnej
- biznesie (zarządzanie zasobami ludzkimi)
- edukacji i wychowaniu
- zakresie ochrony zdrowia
Terapia TSR sprawdzi się u kogoś, kto stracił bliską osobę.
Kiedy nie sprawdzi się TSR?
Chociaż terapia TSR ma wiele plusów, dla niektórych osób moze okazać się mało efektywna. Wtedy powinny one spróbować terapii z innego nurtu, np. terapii EMDR. Stosuje się ją na przykład u osób, które przeżyły traumę i cierpią na zespół stresu pourazowego (PTSD).
Rozważając podjęcie terapii, należy zacząć od poznania nurtu, w jakim pracuje dany specjalista. Terapia skoncentrowana na rozwiązaniach (TSR) nie jest jedyną z możliwości pracy nad poprawieniem jakości życia, poradzeniem sobie z różnego rodzaju trudnościami.
Metoda TSR zakłada, że to pacjent posiada wszelkie zasoby, aby znaleźć najkorzystniejszy dla siebie sposób poradzenia sobie z trudnością. Wyznacza on sobie cele i obszary do pracy, jednocześnie oceniając skuteczność podejmowanych działań. Jest on ekspertem w swojej sprawie, a terapeuta stanowi jedynie narzędzie, które służy dojściu do ważnego dla niego celu. Pacjent konstruuje sposób rozwiązania na podstawie własnych zasobów i skutecznych doświadczeń. Nie dla każdego ta metoda będzie dobra.
Zobacz: Czy psychoterapia jest powodem do wstydu?
wideo: x-news
KJ
