Ciąg dalszy rewolucji w Podstawowej Opiece Zdrowotnej. Najpierw, 1 lipca lekarze POZ otrzymali większe uprawnienia do kierowania na badania specjalistyczne, a teraz od 1 października w leczeniu pacjenta wchodzi tzw. model opieki koordynowanej. Brzmi skomplikowanie, ale to rozwiązanie ma sprawić, że chory już na etapie wizyty u lekarza rodzinnego będzie mógł być otoczony kompleksową opieką. W placówkach POZ pojawi się nowe stanowisko koordynatora POZ. Takiego rozwiązania w polskiej medycynie brakowało od lat.
Zmiana filozofii systemu opieki zdrowotnej
Zdaniem Ministra Adama Niedzielskiego projekt opieki koordynowanej w POZ ma kluczowe znaczenie w wypracowaniu rozwiązań, które upowszechnią podejście koordynacyjne, oznaczające zwiększenie kompleksowości zespołu pracującego na poziomie POZ.
- Główną korzyścią z projektu jest spopularyzowanie koncepcji opieki koordynowanej. Wcześniej to zagadnienie nie było popularne w Polsce. Takie punktowe leczenie było dominującym modelem. A te rozwiązania, gdzie lekarz POZ bierze odpowiedzialność za cały proces, gdzie pojawia się zespół współpracujących specjalistów, ale też poszerzony zespół w POZ. To są wartości, które pokazują, że ten model funkcjonowania POZ zmienia swój charakter z reaktywnego na model, w którym to lekarz opiekuje się proaktywnie pacjentem. Projekt zmienia filozofię systemu opieki zdrowotnej - podkreśla minister Niedzielski.
Koordynator POZ. Kto to jest?
Na czym polegają zmiany? Każda poradnia musi wyznaczyć koordynatora POZ, który zajmie się organizacją udzielania świadczeń zdrowotnych, czyli po prostu leczenie konkretnego pacjenta. Chodzi o to by chory wiedział, co i dlaczego się z nim dzieje, dlaczego przechodzi takie, a nie inne badania oraz by wszyscy, do których trafi współpracowali ze sobą i także wiedzieli na bieżąco, jak przebiega leczenie.
Koordynator ma planować i monitorować przebieg diagnostyki oraz terapii, ale także przypominać także o nadchodzących wizytach. Zapewni cały plan leczenia, również z kontynuacją leczenia również poza POZ.
Pracę koordynatora sfinansuje Narodowy Fundusz Zdrowia. Przepisy nie wymagają, aby była to osoba nowozatrudniona. Zadania koordynatora może pełnić personel, który już pracuje w poradni, w tym lekarz, pielęgniarka czy rejestratorzy.
To jednak nie wszystko. Ma zostać polepszona opieka i wykrywalność schorzeń przewlekłych, ponieważ pacjenci zyskają dostęp do badań diagnostycznych z kardiologii, diabetologii, chorób płuc, alergologii oraz endokrynologii. Zostaną wprowadzone konsultacje specjalistycznych z różnych dziedzin, dzięki czemu lekarz rodzinny będzie mógł leczyć bez konieczności kierowania chorego do lekarza specjalisty w innej poradni.
Kolejną nowością są zajęcia edukacyjne prowadzone przez pielęgniarki, które mają prowadzić zarówno do poprawy opieki nad pacjentami chorymi przewlekle, jak i do poprawy kompleksowości opieki, angażując w ten proces pielęgniarki podstawowej opieki zdrowotnej.
Pomyślano też o poradach dietetycznych udzielanych przez dietetyków, co będzie wsparciem dla pacjentów borykających się z cukrzycą, miażdżycą czy podwyższonym poziomem cholesterolu. Konsultacje specjalistyczne pacjenta z lekarzem oraz lekarza rodzinnego z lekarzem specjalistą będą mogły się odbywać także zdalnie.
Indywidualny Plan Opieki Medycznej
Pojawią się również tzw. wizyty kompleksowe z Indywidualnym Planem Opieki Medycznej. To narzędzie pomoże wdrożyć standardy opieki w chorobach przewlekłych objętych koordynacją. Porada kompleksowa obejmuje pogłębiony wywiad, badanie przedmiotowe (fizykalne), analizę wyników badań i stosowanego leczenia, zalecenie niezbędnych konsultacji specjalistycznych oraz badań diagnostycznych. Zostanie opracowany „Indywidualny Plan Opieki Medycznej”, który będzie zawierał zalecenia wizyt kontrolnych, porad edukacyjnych udzielanych przez pielęgniarki - mających na celu poszerzenie wiedzy pacjenta o chorobie i sposobach radzenia sobie z nią, badań kontrolnych i konsultacji dietetycznych, dzięki którym powstaną indywidualne zalecenia żywieniowych na podstawie analizy dietetycznej, wskazanie popełnianych błędów i nauce ich eliminowania, a także opracowanie planu interwencji dietetycznej i jego kontroli.
W ramach opieki koordynowanej badania diagnostyczne obejmą analizy biochemiczne i immunochemiczne, określenie stężenia albumin i wskaźnika albumina/kreatynina w moczu, wartości przeciwciał niezbędnych w diagnostyce chorób tarczycy. Dalej są to badania elektrofizjologiczne: EKG wysiłkowe, badanie Holter EKG, w tym 24, 48 i 72 godzinna rejestracja EKG) oraz 24-godzinna rejestracja ciśnienia tętniczego. Będzie można skorzystać z badania ultrasonograficzne: USG Doppler tętnic szyjnych, naczyń kończyn dolnych, a także ; ECHO serca przezklatkowego. Pomyślano o spirometrii, także z próbą rozkurczową, a nawet biopsji cienkoigłowej tarczycy u dorosłych.
Roczny koszt wprowadzanej reformy POZ wyniesie około 902,398 mln zł. Łączny roczny wydatek na świadczenia opieki koordynowanej ma wynieść blisko 800 mln zł, a koszty związane z wprowadzeniem koordynatora w opiece koordynowanej to 125 mln zł.
Tomasz Wypych
Czytaj dalej:
