W tchórzliwej Polsce każda inność traktowana jest wrogo?
Media donoszą o kolejnym przypadku homofobii. W Poznaniu doszło do groźnego incydentu. 24-letni Miłosz został brutalnie pobity podczas wieczornego spaceru w centrum miasta. Powodem bezdusznej agresji były farbowane włosy. W wypisie ze szpitala lekarze odnotowali wstrząśnienie mózgu, złamania kości nosowych i ścian zatoki szczękowej. Do tego typu zdarzeń dochodzi często i wcale nie są to tylko odosobnione przypadki. W mediach sporo znajdziemy tego typu doniesień o pobiciach i rozbojach. Może jednak rację mają wszyscy Ci, którzy uważają, że homofobia jest faktem - a udawanie, że jest inaczej albo jest wyrazem głupoty i naiwności albo zwykłym zacietrzewieniem politycznym? A może już czas przyznać się otwarcie również do tego, że bez względu na nasze przekonania polityczne i wyznawany światopogląd żyjemy w kraju, w którym każda inność budzi podejrzenie? ...i wcale nie chodzi tylko o LGBT tylko o nasze prowincjonalne postrzeganie rzeczywistości - w której każda inność traktowana jest wrogo?! Rzeczywiście jesteśmy krajem pozbawionych wrażliwości oraz empatii zakompleksionych i wystraszonych paździochów? Jak to jest z nami naprawdę?!
Strach ma wielkie oczy?! Przyczyny homofobii są oczywiste?
Wg opinii większości psychologów i seksuologów oprócz niewiedzy najczęstszą przyczyną homofobii jest niepewność co do własnego poczucia kobiecości i męskości oraz lęk przed własnym, skrywanym homoseksualizmem. Ukrywający się przed innymi homoseksualiści są największymi homofobiami. Tego typu opinie wygłaszane są przez wielu ekspertów w tym najbardziej uznanych psychologów i seksuologów oficjalnie przyznających się do swojej wiary katolickiej i nie stojących po żadnej stronie barykady obecnego sporu politycznego. Według wielu badań skłonność do homofobii objawiają również osoby, które nigdy w swoim życiu nie poznały osoby homoseksualnej. Z szczegółowymi wynikami badań można się zapoznać zaglądając do analiz i raportów prowadzonych przez Polskie Towarzystwo Seksuologiczne. Patrząc na to z boku nie sposób zadać sobie jednego ważnego pytania. Jak długo jeszcze mamy ulegać obsesji środowisk paździochowych - żyjących w strachu przez każdą innością?!
Najlepszym przyjacielem kobiety jest gej?
PS. Strach przed innością nakłania ludzi do bardzo dziwnych zachowań? Jeśli tak - dlaczego? Z czego to wynika? Ponieważ nie znamy innych wzorców zachowań? ...czyli w zasadzie można to też ująć jako niewiedzę? Czy strach niektórych z nas przed osobami homoseksualnymi może wynikać z naszego braku wiedzy o tym środowisku? O tym, że być może jest to jedna z odpowiedzi na to pytanie - miałam okazję się przekonać kilkanaście lat temu. Poznałam wówczas na studiach parę dwóch gejów. Marcin i Michał byli ze sobą w związku jeszcze w czasie szkoły średniej. Razem postanowili studiować. Przez przypadek trafili do mojej grupy. Zaprzyjaźniłam się z nimi nie mając pojęcia o tym kim są tak naprawdę. O ich orientacji dowiedziałam się od wykładowcy, który wszem i wobec nie ukrywał swojej niechęci do gejów. Jednego z nich niesłusznie próbował nie dopuścić do egzaminu a drugiego niesłusznie posądził o kradzież materiałów dydaktycznych. Na początku sama nie wiedziałam - co o nich myśleć, zwłaszcza że większość osób mówiła w tonie wybitnie negatywnym. Ale zaczęłam dostrzegać w nich coś innego niż wszyscy. Przed wszystkim wrażliwość, empatię i coś co można nazwać powszechnie rozumianą przyzwoitością. Uważam również, że nikt lepiej nie zrozumie każdej kobiety - nie jak inna kobieta - tylko jak właśnie gej. Dlaczego? Nie wiem, nie umiem odpowiedzieć na to pytanie. Ale w rozmowach z innymi kobietami często słyszę jeden wniosek. Najlepszym przyjacielem każdej kobiety jest gej. Dziś często staje w obronie mniejszości nie jako aktywistka tylko jako przyjaciółka tego środowiska. Rozumiem ich pragnienia i rozumiem ich walkę o lepsze jutro. Zwykła przyzwoitość nakazuje mi stanąć po ich stronie. ...i tylko głupiec pozbawiony wyobraźni tego nie zrozumie.
