Co to jest? Ma wielkość stonki, jest włochate, lata wieczorami i głośno buczy. Lubi wkręcić się we włosy lub niespodziewanie bzyknąć za uchem. To guniak czerwczyk - niewielki chrabąszcz. Chociaż potrafi przestraszyć, jest całkowicie niegroźny.
Jak wygląda guniak czerwczyk
Postać dorosła guniaka czerwczyka z wyglądu przypomina chrabąszcza majowego lub kasztanowego, jest jednak od niego znacznie mniejsza, ma też trochę inne czułki. Barwa ciała miodowa, żółtobrunatna bądź brunatna. Głowa pokryta jest owłosieniem i nieregularnym punktowaniem.
Pojawia się mniej więcej od połowy czerwca, rzadko później, nawet do sierpnia, zwykle o zmierzchu. Wcześniej larwy guniaka, czyli pędraki przepoczwarzają się w ziemi i już jako dorosłe osobniki opuszczają ją w czerwcu. Jednak wszystko uzależnione jest od pogody. W tym roku, jako że zima była długa, wypełzły w lipcu.
Polecamy:
Rójka - czyli wieczorne gody
Zwykle pod koniec czerwca zaczyna się prawdziwy spektakl w ich wykonaniu – czyli tzw. rójka. Wieczorami, w ciepłe i suche dni, w koronach drzew i krzewów zaczynają pojawiać się pojedyncze osobniki. Wraz z zachodem słońca przybywa ich coraz więcej, tak, iż zaczyna to przypominać mały pszczeli rój.
Wszystkie latają wokół korony uwalniając feromon zwabiający samice, które w tym czasie przebywają wśród traw na obrzeżach lasów, polanach śródleśnych i zrębach. Po pojawieniu się samic samce natychmiast zaczynają je oblegać i uwieszać się na niej nawet po kilka chcąc przekazać jej swoje geny. Wreszcie najsilniejszy osobnik odpycha konkurentów i zostaje ze swoją wybranką.
Samce guniaka walczące o samice, fot. lasy.gov.pl
Głośny, ale niegroźny
Samce w amoku uczuć często wlatują przez okna do mieszkań, wplątują się we włosy i zaczepiają na ubraniach ludzi będących w pobliżu. Czasem potrafią wpaść do ust, co jest najmniej przyjemne. Do tego głośno buczą. Nie powinniśmy się jednak bać - w przeciwieństwie do np. biedronek azjatyckich - guniaki nie gryzą.
Przez cały okres trwania rójki dorosłe osobniki nie pobierają pokarmu bądź zlizują sok ze ściętych przez inne owady igieł rzadziej liści drzew. A kiedy już coś jedzą, to są to liście zarówno roślin iglastych, jak i liściastych.
Przysmak jeży i nietoperzy
Z uwagi na wielkość tego owada, ich lot jest ociężały i bywa, że zderzają się z jakąś przeszkodą i spadają na ziemię. Często spadają również z gałązek czy liści podczas prowadzonych przepychanek z innymi samcami o samicę. Z tej okazji chętnie korzystają m.in. nietoperze i jeże, które uwielbiają jeść te owady.
W końcu zapłodnione samice odlatują. Wygrzebują norki w ziemi składając do 50 jaj i niedługo potem zdychają. Z jaj wykluwają się larwy. Pędraki żyją 2-3 lata w ziemi i odżywiają się korzeniami roślin, głównie trawiastych, po czym wypełzają w lecie i rozpoczynają swój spektakl.
ja
Czytaj także:
