Marsz pod patronatem polskiego rządu odbył się, chociaż trudno nazwać to marszem rządowym. Były dwa marsze - pierwszy to "wagon pancerny", gdzie więcej chyba było mundurowych i tajniaków oraz żandarmerii wojskowej niż uczestników w tym "wagonie", i był drugi, który był ogromny. Ale też już nikt nie może wmówić społeczeństwu, że był to marsz pogodnych ludzi, idących spokojnie, by świętować tylko uzyskaną przez Polskę niepodległość. To szła przedwojenna endecja, w której również znalazło się miejsce dla faszyzujących i skrajnie nacjonalistycznych odłamów polskiej prawicy. Ludzie wiedzieli już od roku, i wcześniej, jacy ludzie organizują te marsze, i wiedzieli też przed 11. listopada tego roku, a jednak nie dołączyli do marszu, gdzie szedł pan Prezydent i pan Premier, a dołączyli do tego endeckiego, który nie świętował - ten marsz krzyczał, obrażał i dzielił. I to czyniły skrajne bojówki, ale żaden uczciwy człowiek w tym momencie nie opuścił tego marszu, nie zaprotestował w ten sposób swego niezadowolenia. Czyli całkowicie identyfikowali się ci ludzie z treściami tych haseł, tych okrzyków, które były pełne nienawiści do innych Polaków. Te palące się race, wybuchające petardy i te okrzyki chyba nie świadczyły o radości, a świadczyły o wrogości i nienawiści. I trudno cieszyć się z ogromu tego marszu tego drugiego wagonu, bowiem to smutnie wygląda na przyszłość. Do tego ta faszystowska partia z Włoch, która w jawny sposób odnosi się pozytywnie do czasów Mussoliniego, i która kroczy po ulicach Warszawy tak dotkniętej przez nazizm i faszyzm, powinna być dla naszego społeczeństwa ostrzeżeniem.
Prawdziwym przykładem "miłości" do Ojczyzny wykazali się uczestnicy marszu 11. listopada we Wrocławiu. Tam głównymi organizatorami byli pan Rybak i były ksiądz Międlar. To oni krzyczeli z trybuny hasła antysemickie i nacjonalistyczne a w końcu ten marsz musiał Prezydent Wrocławia rozwiązać. Czy to była radość z odzyskanej sto lat temu niepodległości, czy manifestacja najbardziej skrajnych poglądów neofaszystowskich i skrajnie nacjonalistycznych. Jak czują się ludzie biorący udział w tym marszu to było widać na filmach z tego marszu. Ci ludzie oklaskiwali wypowiedzi tych skrajnych nacjonalistów i nie krzyczeli hańba, nie wygonili z trybuny tych neofaszystów. Oni byli ciałem i duchem z tymi, którzy potrafili publicznie spalić w zeszłym roku kukłę Żyda, czyli pokazali nowe krematorium w XXI wiecznej Europie.
