Latem łatwo o zatrucia pokarmowe. Ich objawami są wymioty, biegunka i ból głowy
Latem łatwo o zatrucia pokarmowe. Ich objawami są wymioty, biegunka i ból głowy

Zatrucia pokarmowe – objawy, leczenie

Redakcja Redakcja Zdrowie Obserwuj temat Obserwuj notkę 1

Latem bardzo często pojawia się problem z zatruciami pokarmowymi. Mogą one mieć podłoże bakteryjne, wirusowe lub grzybicze. Postępowanie lecznicze to dieta, podawanie probiotyków, a w razie potrzeby leków osłaniających i przeciwbiegunkowych.

Wystarczy niewielki błąd dietetyczny, aby paść ofiarą zatrucia pokarmowego. Problem ten nasila się zwłaszcza latem, kiedy wysoka temperatura sprzyja namnażaniu się szkodliwych patogenów. Dolegliwości są bardzo dokuczliwe i zwykle obejmują ból brzucha, wymioty i biegunkę. Leczenie jest zwykle objawowe, a jego celem jest niedopuszczenie do odwodnienia organizmu. Warto wiedzieć, jak radzić sobie z zatruciami pokarmowymi, aby uniknąć groźnych dla życia konsekwencji.

Skąd biorą się zatrucia pokarmowe i jakie są ich objawy?

Za większość bakteryjnych zatruć pokarmowych odpowiadają bakterie salmonelli, gronkowce oraz campylobacter spp. Zdecydowanie najrzadziej występuje czerwonka bakteryjna. Salmonellą zarazić można się bardzo łatwo, poprzez spożycie zanieczyszczonego lub zakażonego pokarmu, np. niedokładnie umytych kurzych jaj. Objawy utrzymują się zwykle przez 2-5 dni, przy czym chory może być nosicielem bakterii nawet przez miesiąc. Zatruciu salmonellą towarzyszą:

  • wymioty,
  • kurczowe bóle brzucha,
  • nudności,
  • złe samopoczucie,
  • gorączka,
  • ból głowy.

Podobnie wygląda sytuacja z gronkowcem, który swoje żniwo zbiera latem. Wystarczy spożyć źle przechowywany pokarm, np. rozmrożone i ponownie zamrożone lody, owoce lub inne mrożonki albo nie zachować właściwej higieny przy sporządzaniu posiłków, aby bakteria wniknęła do organizmu. Toksyny gronkowca nie ulegają zniszczeniu w wyniku gotowania i są bardzo szybko wchłaniane w obrębie żołądka. Objawy zatrucia są podobne do zatrucia salmonellą, ale chorzy nie mają gorączki. Objawy często ustępują już po upływie doby. 

Aż 90% wszystkich zatruć pokarmowych wywołuje Campylobacter jejuni. Patogenem tym można zarazić się w ciągu całego roku. Do zakażenia wystarczy spożycie niedogotowanych lub surowych pokarmów, a także kontakt z zakażonymi zwierzętami. Zwykle chory zdrowieje w ciągu tygodnia, ale czasami zdarzają się nawroty. Choroba objawia się:

  • biegunką, 
  • gorączką,
  • uogólnionym bólem brzucha.

Zatrucia pokarmowe wywoływane są również przez inne bakterie oraz wirusy. Najczęstsze objawy to ból brzucha, biegunka i wymioty. Szczególnie niebezpieczne są zatrucia jadem kiełbasianym, które oprócz wspomnianych objawów wywołują jeszcze niedowład mięśni twarzy i zburzenia widzenia.

Zobacz także: czym się różni alergia od nietolerancji pokarmowej 

Jak leczyć zatrucia pokarmowe?

W zatruciach pokarmowych nie zaleca się stosowania antybiotyków, nawet jeśli choroba ma podłoże bakteryjne. Antybiotyki nie tylko nie przyspieszają okresu zdrowienia, ale dodatkowo mogą zwiększyć ryzyko pojawienia się tzw. szczepów opornych. W czasie zatrucia pokarmowego najważniejsze jest odpowiednie nawadnianie. Osoba chora powinna często pić, najlepiej wodę lub elektrolity, podawane w niewielkich porcjach. Stopniowo można do diety wprowadzać suchary, czerstwe pieczywo, kleiki ryżowe na wodzie, a następnie kasze. Dopiero po ustąpieniu biegunki można wprowadzić inne potrawy gotowane oraz mleczne, w tym jogurty. Bardzo ważne jest to, aby w czasie choroby unikać alkoholu, kawy, mocnej herbaty, świeżych warzyw i owoców oraz potraw smażonych.

Dieta najczęściej wystarcza, aby objawy ustąpiły. Jednak leczenie można nieco przyspieszyć, podając choremu probiotyki, które: 

  • skutecznie zakwaszają środowisko układu pokarmowego, 
  • zmniejszają stan zapalny ścian jelita, 
  • odbudowują i wzmacniają naturalną florę bakteryjną jelit,
  • hamują namnażanie się złych bakterii,
  • stymulują pracę układu odpornościowego. 

W czasie zatrucia pokarmowego warto podawać także węgiel, który ma działanie adsorbujące. Wiąże on bakterie, toksyny i gazy jelitowe, co zmniejsza objawy związane z biegunką. Zwykle dawkowanie wynosi nawet 10-20 tabletek 3-4 razy na dobę. Można też stosować leki osłaniające, ściągające i przeciwzapalne, np. zawierające smektyn dwuoktanościenny. W początkowej fazie biegunki nie zaleca się podawania leków hamujących perystaltykę jelit, ponieważ uniemożliwiają one wydalenie patogenów z organizmu. 

AW

© Artykuł jest chroniony prawem autorskim. Wykorzystanie tylko pod warunkiem podania linkującego źródła.

Artykuł współfinansowany z funduszu prewencyjnego PZU.


Komentarze

Inne tematy w dziale Rozmaitości