Dziś w radiu usłyszałam, że posłowie zamierzają wprowadzić zakaz hodowli koni na mięso – a jakby tego było mało przeczytałam też informację, że Szwajcarzy zbierają podpisy, aby referendum rozstrzygnęło o zakazie hodowli psów i kotów na mięso (dopiero dziś się dowiedziałam, że w czterech szwajcarskich kantonach mięso to jest tradycyjnym przysmakiem). A ponieważ i tak od lat zalewa nas fala weganizmu, czara goryczy się przelała: dosyć! Basta! Połóżmy temu kres!
Rośliny towarzyszyły człowiekowi od zarania ludzkości. Dziki, prymitywny praczłowiek wcześniej pożerał ziarna, niż kontentował się smakiem mięsa. Rośliny człowieka karmiły, odziewały, leczyły. Rośliny kształtowały człowieczą wrażliwość.
Czas wreszcie zadbać o to, by prymitywni ludzie przestali zżerać tonami te cudownie piękne i wspaniale użyteczne istoty!
Nie żyjemy w dwudziestym wieku, aby zamykać oczy na fakt, że rośliny żyją – a skoro tak, to zdolne są i do cierpienia, i do empatii. Niezliczone eksperymenty udowodniły, że rośliny tęsknią za człowieczym opiekunem, a nawet – potrafią przekazywać informacje w swoim tajemniczym języku.
He, weganie – rośliny wytwarzają tlen, a zwierzęta przeciwnie – produkują smog, tak przez was znienawidzony!
Jeden koń wystarczy na obiad dla setek, a może i tysięcy ludzi. Jeden weganin potrafi zamordować i zeżreć podczas jednego tylko posiłku setki tysięcy, a może nawet i miliony roślin (zwłaszcza wielbiciele kiełków mają na sumieniach potworne hekatomby tych cudownych, niewinnych stworzeń).
Czy pozwolimy, żeby bezmyślna masa wegetariańsko-wegańska niszczyła odwiecznych przyjaciół człowieka – rośliny? Cz może wreszcie my, mięsożercy, będziemy potrafili się zorganizować i dać odpór weganom: tym współczesnym wandalom, którzy w najokrutniejszy pod Słońcem sposób mordują, wyłącznie dla własnej satysfakcji, niepoliczalne ilości niewinnych istot? …
