Oczywiście, nie jest to zupa na wielkanocne śniadanie, ale za to może śmiało być ozdobą każdego wegetariańskiego obiadu podczas innych świąt :)
Bażanty nie są tanie, to prawda, ale od pewnego czasu można je nabyć w niektórych sklepach - a ponieważ upieczenie bażanta wcale nie jest rzeczą łatwą nawet przy użyciu dobrego przepisu, postanowiłam się podzielić swoim wypróbowanym sposobem: w ten sposób bażanta nie popsuje nawet dziesięciolatek, a nakarmić można co najmniej 10 osób.
Tuszkę bażanta dokładnie myjemy i wkładamy do garnka. Zalewamy zimną wodą, dodajemy kilka suszonych grzybków, czubatą łyżeczkę soli, doprowadzamy do wrzenia i gotujemy na maleńkim ogniu 2 godziny. Wówczas dodajemy włoszczyznę jak do rosołu: kilka dużych marchwi, 2 pietruszki, kawałek selera, oczyszczony por, liść kapusty, gałązkę lubczyku, 3 ząbki czosnku i jedną cebulę (wszystko obrane i umyte). Można też dodać przyprawy, najlepiej w dziurkowanym metalowym koszyczku: 10 ziaren czarnego pieprzu, 2 ziarna ziela, listek laurowy, kawalątek gałki muszkatołowej. Znów wszystko gotujemy na maleńkim ogniu aż do zupełnej miękkości mięsa i warzyw. Wówczas wywar odlewamy (przez metalowe sitko) do innego garnka, a z masy wyjmujemy wszystkie kości i przyprawy. Do mięsa dodajemy tyle wywaru, aby było przykryte, i miksujemy je na idealne pure (można też dodatkowo wszystko przetrzeć przecierakiem albo przez sito). Do zmiksowanego mięsa z warzywami dolewamy wywar, szklankę białego wytrawnego wina, dodajemy szczyptę cukru, łyżeczkę soku z cytryny, sól i mielony pieprz i podgrzewamy. Podajemy z grzankami.
Przepis zaczerpnęłam z "365 obiadów" Lucyny Ćwierczakiewiczowej i, poza lekkim uwspółcześnieniem w postaci wykorzystania blendera, prawie nie modyfikowałam - jest po prostu idealny - z tym, że miksować trzeba naprawdę długo, żeby pure było idealnie aksamitne.
